Vera - 01.12.1983, Blaðsíða 11

Veru barst í hendurnar bréf þar sem sagt er frá því
hvernig staðið er að kynfræðslu meðai unglings-
stúlkna í London. Þar sem okkurfundustaðferðirn-
ar nýstárlegar, - og þar að auki virðast þær gefa
góða raun, — þá fannst okkur ekki úr vegi að segja
frá þeim í Veru. Hver veit nema þeir sem starfa með
unglingum hér á landi geti eitthvað af þeim lært?
Hengdu
verjur
upp á
vegg
Sagan byrjar þegar hjúkrunarkona ein á kynfræðsludeild í Lon-
don gerði sér grein fyrir því að fjöldi ungra stúlkna sem þangað
komu, hafði mjög takmarkaða hugmynd um hvernig hinar ýmsu
getnaðarvarnir líta út, hvernig á að nota þærog hversu öruggar þær
eru. Flestar báðu um pilluna og spurðust ekki fyrir um aðrar getn-
aðarvarnir. Hjúkrunarkonunni fannst að við svo búið mætti ekki
standa, og því tók hún til þess bragðs að hengja upp veggspjöld á
biðstofunni en á þau festi hún hinar ýmsu tegundir getnaðarvarna
og gagnlegar upplýsingar um þær. Það var eins og við manninn
mælt, spjöldin vöktu athygli og stúlkurnar fór að spyrjast fyrir um
aðrar getnaðarvarnir en pilluna. Þegar hér var komið sögu báðu
yfirmenn deildarinnar hjúkrunarkonuna um að fjarlægja spjöldin
þar sem þeim þótti ekki viðeigandi að hafa þau á biðstofunni!
En spjöldin höfðu vakið athygli - m.a. þeirra sem starfa í félags-
miðstöðvum. Þeir fengu spjöldin og þau voru í stöðugri notkun,
gengu frá einni félagsmiðstöð til annarrar. Og þó að getnaðarvarnir
séu feimnismál meðal unglinga þá varð forvitnin feimninni yfir-
sterkari, enda höfðu fæst þeirra nokkurn tíma séð t.d. hettu eða
lykkju, hvað þá sex mismunandi tegundir!
Víða í London eru starfandi sérstakir stúlknahópar í félags-
miðstöðvunum, og þar voru spjöldin mikið notuð til að fræða stúlk-
urnar um getnaðarvarnir og eins til að koma af stað umræðu um
Liósm™~^ð^
kvenlíkamann og starfsemi hans. Það gefur nefnilega auga leið að
það er mjög erfitt að kenna stúlkum að nota hettuna nema þær viti
nokkurn veginn hvernig æxlunarfæri þeirra líta út og hvaða hlut-
verki þau gegna.
Það er mat þeirra í London að veggspjöldin hafi komið að góðum
notum við heilbrigðisfræðslu af tveimur ástæðum.
í fyrsta lagi vegna þess að getnaöarvarnir eru venjulega hafðar í
felum í okkar samfélagi. Þeim er vel inn pakkað og nánast ekkert
auglýstar og þ.a.l. er engin vísbending gefin um það hvaða tilgangi
þær þjóna. Foreldrar fela getnaðarvarnir fyrir börnum sínum og
yfirleitt eru fyrstu kynni unglinganna af þessum vörum annað hvort
ónýtur smokkur á skólalóð eða pilluspjald hjá vinkonunni. Það þarf
því ekki að koma á óvart þótt margar stúlkur hugsi fyrst og síðast um
pilluna sem getnaðarvörn. Hún er sú eina sem þær hafa komist í
návígi við.
í öðru lagi vegna þess að flestar upplýsingar um getnaðarvarnir
eru í rituöu máli. Yfirleitt er um að ræða bækur eða bæklinga.
Teikningar eða Ijósmyndir af getnaðarvörnum gefa óljósa mynd af
þeim og þær eru jafn ósnertanlegar eftir sem áður.
-isg.
11