Vera - 01.12.1983, Side 42

ar og kramið litla fætur ef þær ná að falla ca.
80 cm. með einhverju innvolsi. Nú það er
gjarnan einn miðstöðvarofn í eldhúsinu
svona til að halda á okkur konum og smá-
börnum hita og hann er þá auðvitað stór-
hættulegur öllu fólki innan fermingu.
Og hvaða hugsun er á bak við það að
allar innstungur eru í þeirri hæð að maður
þarf að vera 1 -2ja ára til að eiga verulega
greiðan aðgang að þeim. Við fullorðna fólk-
ið þurfum aö fara niður á fjórar fætur og
bogra við að stinga I samband, en smáfólk-
ið er í lífshættu nærri þessum innstungum!
Nú er að vísu hægt að fá tappa til að
stinga í innstungurnar en fólk gengur nú
ekki með þá á sér til að stinga í allar inn-
stungur þar sem það t.d. kemur í heimsókn.
Reyndar hvernig innstungurnar eru sjálfar
hannaðar er íhugunarvert. Það er mjög
auðvelt að stinga einhverjum mjóum hlutum
beina leið í 220 volt en t.d. I Svíþjóð er búið
að lögleiða nýja rafmagnstengla I nýbygg-
ingar, tengla sem koma I sveigju þannig að
ekki er hægt að stinga aðskotahlutum í
þær. Hvernig væri að byrja á að lögleiða
þetta hér?
En hvernig liti eldhúsið út ef við konur
værum nú spurðar ráða hvernig þessir hlut-
ir ættu að vera? Að ég tali nú ekki um að við
bara hönnuðum eldhúsin sjálfar. Ég er
löngu búin að hanna í huganum barnalæs-
ingu á ísskápinn. Ég sé alveg fyrir mér
patentið sem gæti verið á skápunum, riml-
ana fyrir hellurnar á eldavélinni, góða
festingu á ofninn, innstungurnar hátt uppi á
veggnum o.s.frv.
Hvernig stendur á því að ekkert tillit er
tekið til þeirra sem í vistarverunum eiga að
búa? Það væri líka vinnandi að athuga með
hvaða hætti flest smábörn slasast I heima-
húsum og gera ráðstafanir I samræmi við
það.
Hvernig væri að koma af stað herferð
álíka og þessarorkusparandi aðgerðirtil aö
útrýma slysum á smábörnum í heimahús-
um. Þetta gæti bara verið eins og hver önn-
ur þjónusta sem boðið er upp á. Þá mætti
hugsa sér að það væri komiö í hús og
verstu hornin svorfin af eldhúsborðinu og
skáphurðunum, innstungurnar færðar upp
á vegginn, hlíf sett utan um eldavélina og
þar fram eftir götunum. Auðvitað skiptir
mestu máli að fækka slysum og slysagildr-
um inni á heimili barnanna - en þó mætti
kannski líka íhuga hvað við konur gætum
gert í stað þess að vera á eilífum hlaupum
og I svitakófi á eftir litlu börnunum okkar.
Ekki svo að skilja að ég sé að telja eftir mér
sporin á eftir þessum litla yndislega hnoðra
mínum, heldur verður það óþolandi þegar
svo auðveldlega væri hægt að hanna hlut-
ina á annan veg.
Stelpur - biðjum allar um „Black and
Decker“ í jólagjöf og ráðumst á hornin.
Helga Thorberg - með allt á hornum sér.
Ljósmyndir:
Anna Gyða
Gunnlaugsdóttir
42