Vera - 01.07.1984, Blaðsíða 24

Nú hefur Kvennalistinn loksins eignast mál-
gagn því að Kvennaframboðið í Reykjavík og
Kvennalistinn hafa sameinast um útgáfu Veru.
í framtíðinni getum við því fylgst með störfum
Kvennalistans á Alþingi á þessum sérstöku
þingmálasíðum Veru.
Kvennalistakonur hafa á liðnum vetri fundið tilfinnan-
legafyrir málgagnsleysinu. Það er örðugt að koma mál-
flutningi og viðhorfum út fyrir veggi Alþingishússins.
Fjölmiðlar hafa þagað þunnu hljóði um framlag þing-
kvenna okkar í þingsölum, með örfáum undantekning-
um þó, sem oft reyndust villandi ef ekki hreinar rang-
túlkanir. Burtséð frá hagsmunum einstakra stjórnmála-
flokka er Ijóst, að almenningur fær takmarkaðar upplýs-
ingar um störf Alþingis frá degi til dags. Það er jú svo,
að þeir þingflokkar eða samtök þeirra sem ekki eiga
mikla peninga eiga þess sáralítinn kost að koma störf-
um sínum og viðhorfum út til landsmanna. 1 ræðu um
þingsályktunartillögu (þáltil) Bandalags jafnaðarmanna
um beint útvarp frá Alþingi sagði Sigríður Dúna einmitt
þessa staðreynd vekja upp þá áleitnu spurningu við
hvers konar lýðræði við raunverulega búum:
,,Er það meiningin, að það lýðræði sem talaö er
um í 1. gr. stjórnarskrárinnar sé lýðræði fjármagns-
ins? Mitt svar við því er nei. Þannig get ég ekki skiliö
1. gr. stjórnarskrárinnar.”
í sumarheftum Veru er ætlunin að gera yfirlitsúttekt
á störfum þingkvenna okkar á liðnum vetri. Af miklu er
að taka og verðum við því að stikla á stóru. Enda þótt
markmið Kvennalistans á Alþingi sé fyrst og fremst að
standa vörð um hagsmuni kvenna og barna er auðvitað
svo að öll mál, jafnt efnahagsmál sem uppeldismál
koma konum við sem þátttaka í islensku þjóðlífi. Öll mál
eru því kvennamál.
í þessu blaði beinum við athyglinni að launa- og at-
vinnumálum kvenna og skólamálum.
Þingsetning og sk. efnahagsráðstafanir
ríkisstjórnarinnar
10. okt. s.l. var þingið sett eftir óvenjulega langt þing-
hlé eins og menn muna. Þingið var 106. löggjafarþing.
13 nýir þingmenn tóku til starfa þar af 6 konur en alls
sátu 9 konur þetta þing. Fleiri hafa konur aldrei verið á
þingi. Innan veggja Alþingishússins eru þær stöllur
háttvirtu 11. þingmaður Reykvíkinga (Sigríður Dúna
Kristmundsdóttir), 3. landskjörinn þingmaður (Guðrún
Agnarsdóttir) og 7. landskjörinn þingmaöur (Kristín >
Halldórsdóttir). Sigríður Dúna á sæti í efri deild en Guð-
rún og Kristín í neðri deild.
Eins og við var að búast fordæmdi stjórnarandstaðan
harðlega sk. efnahagsaðgerðir hkisstjórnarinnar
s.l. sumar. Áfyrstu dögum þingsins mótmæltu þingkon-
ur Kvennalistans harðlega launastefnu ríkisstjórnarinn-
ar, þá stefnu að afnema samningsrétt og leggja
þyngstu byrðarnar á þá sem síst mega viö því. Afnám
samningsréttar væri skerðing á mannréttindum og
stefna ríkisstjórnarinnar væri atlaga að einum helgasta
rétti mannsins — rétti hans til að hafa áhrif á aðstæöur
sínar og þar með líf sitt. En tilgangur ríkisstjórnarinnar
var jú að ná niður verðbólgunni og flestir voru sammála
um að brýna nauðsyn bæri til að ná tökum á henni. En
réttlætti tilgangurinn þessar „efnahagsráðstafanir”?
Kvennalistinn getur ekki fallist á þá röksemd að mikil-
vægast sé að fá ákveðnar tölur út úr reikningsdæminu
en að manneskjan sjálf og líf hennar séu aukaatriði.
En ríkisstjórnin þóttist bera hag hinna verst settu fyrir
brjósti. í umræðum um stefnuræðu rikisstjórnarinnar
sagöi Sigríður Dúna m.a.:
„Ef svo er, hvers vegna í ósköpunum skerti ríkis-
stjórnin verðbætur á laun samkv. prósentuhlutfalli?
Hefði ekki verið nær, eins og við Kvennalistakonur
höfum ítrekað bent á, að reikna út krónutölu verð-
bóta á meðallaun, greiða þá krónutölu út á meðal-
laun og öll laun þar fyrir neðan og skeröa verðbætur
til helminga eða meira á öll laun þar fyrir ofan? Með
þessu hefðu kjör þeirra lægst launuðu batnað þó
nokkuð. Kjör þeirra, sem meðallaunin höfðu, hefðu
staðið í stað en byrðarnar lagst á þá sem hæstu
launin höfðu og þar með sterkasta bakið í burðinn.”
Öllum ætti að vera jafnljóst, að það er ekki jafn auð-
velt fyrir einstæöa móður að þola rýrnun kaupmáttar og
ráðherra eða framkvæmdastjóra með 70—100 þús. kr.
í laun á mánuði. Þeir lægst launuðu í þjóöfélaginu eru
24