Vera - 01.02.1987, Blaðsíða 3

VERA
„bréf”
Hótel Vík
Reykjavík
Um efni Veru
Til ritnefndar Veru
N ú er svo farið með mig eins og sjálfsagt
fleiri konur að ég er frekar pennalöt og hef
því látið undir höfuð leggjast að skrifa ykk-
ur fyrr.
En nú er ég sem sagt sest við tölvuna og
ætla að reyna að koma niður á blað í stuttu
máli því sem mér liggur á hjarta.
Mér finnst í fyrsta lagi allur málflutningur
í Veru í daufara lagi. í stað þess að vera
..málgagn kvenfrelsisbaráttu" finnst mér
umfjöllun blaðsins meir og meir bera vott
afstöðuleysis og eins og verið sé að skýla
sér bak við „hlutlausan og upplýsandi”
málflutning.
Ég vil taka síðasta tbl. sem dæmi. Tvö
meginefni eru þar til umfjöllunar. Annars-
vegar ný tækni á sviði erfða- og æxlunar
og hins vegar umfjöllun um vinnu kvenna.
Enga ritstjórnarstefnu er að finna í um-
fjölluninni um þessi tvö lífshagsmunamál
kvenna, engar lágmarkskröfur settar fram
eða tilraunir til að draga saman niðurstöð-
ur og móta stefnu í anda kvenfrelsis-
baráttu.
Ég veit ekki hvort þið skiljið hvað ég er
að fara með þessum aðfinnslum mínum.
Kannski verður ykkar fyrsta viðbragð að
Vera eigi ekki að segja konum hvað sé rétt'
og hvað röng stefna í kvenfrelsisbaráttu.
Ég tel heldur ekki að það sé hlutverk Veru.
1 mínum huga er afstaða til máls ekki það
sama og dómur um réttmæti þess. Rit-
stjórn blaðs sem kennir sig við kvenfrelsis-
baráttu verður að taka afstöðu til þeirra
mála sem það kynnir. Að öðrum kosti verð-
ur að velja því annan undirtitil.
Síðara atriði, sem ég vil gera að um-
meðuefni er, að ég sakna þess mjög að
Vera skuli hafa skorast undan því að fjalla
3 málefnalegan hátt um þá brennandi
sPurningu hverjar séu bestu leiðirnar í
kvenfrelsisbaráttu á hverjum tíma. Rit-
stjórn Veru hefur á undraverðan hátt tekist
að sneiða hjá þessari grundvallar um-
ræðu. Þetta er þeim mun undarlegra að á
lífsferli blaðsins hafa átt sér stað örlagarík
átök um baráttuleiðir innan hreyfingarinn-
ar sem að blaðinu stendur.
1 von um að þessar ábendingar nái eyr-
om ykkar ágætu ritstjórnarfulltrúar kveð
ág ykkur.
Guðrún Jónsdóttir
Kæra Guðrún!
Þakka þér fyrir bréfið. Að sumu leyti erum
við sammáia þér, að sumu leyti ekki. I raun-
inni hefurbréfið orðið okkur kærkomið tilefni
til þess að ræða Veru og við vildum óska
þess að sem flestir lesendur segðu okkur
hvað þeim sýnist. Draumurinn hefur alltaf
verið að Vera væri m.a. vettvangur fyrir
skoðanaskipti um kvenfrelsi og leiðir í
kvennabaráttunni en svo hefur ekki orðið í
þeim mæli sem við hefðum óskað. Sökin
liggurþá annað hvort hjá ritnefnd Veru eða
hjá lesendum hennar, sem því miður þegja
þunnu hljóði um það sem Vera birtir. Á þvi
mætti mjög gjarnan verða breyting. Fyrstu
viðbrögð okkar við bréfinu þínu, Guðrún,
voru einmittþau sem þú nefnir: okkur finnst
ekki ,,að Vera eigi að segja konum hvað sé
rétt og hvað sé röng stefna í kvenfrelsisbar-
áttu." Vera er ekki málgagn þeirrar ritnefnd-
arsem situr hverju sinni. Og við tökum undir
með þér þegar þú skrifar að ,,afstaða til
máls er ekki það sama og dómur um rétt-
mæti þess." Blað tekur afstöðu með því
hvernig það velur efni, hjá hverjum það leit-
ar álits, hvernig það býr um efnið t.d. með
myndmáli, og fyrirsögn og öðru útliti,
hvernig það raðar efninu niður o.s.frv.
Afstaða Veru felst kannski fyrst og fremst
í þessum þáttum fremur en yfirlýsingum um
það hvað sé rétt og rangt. Svo tekið sé
sama dæmi og þú gerir: í umfjöllun Veru um
vinnu kvenna í 5. tbl. 1986 er tekin afstaða
til verkalýðssamtaka með þvi að birta viðtal
við fulltrúa Samtaka kvenna á vinnumark-
aðnum frekar en t.d. forseta A.S.Í. Og með
því að leggja stóran hluta sama tölublaðs
undir efni um tæknifrjóvgun er tekin sú af-
staða að hér sé á ferðinni málefni, sem
skipti stórkostlegu máli fyrir konur og bein-
línis gerð sú krafa að við allar gerum upp
hug okkar til þess. í leiðara er gagnrýnt
hvernig aðrir fjölmiðlar hafa fjallað um
tæknifrjóvgun og lýst þeirri skoðun að við
megum ekki vera utanveltu í umræðunni.
Hvað varðar síðara atriðið, sem þú gerir að
umræðuefni, um brennandi spurningar
kvenfrelsisbaráttunnar, þá er núverandi rit-
nefnd þér sammála. Skýringanna erán efa
að leita einmitt í því, að það er rnnan hreyf-
inganna sem að blaðinu standa, sem átök-
in hafa átt sér stað. Hollusta hefur komið í
veg fyrir að meðlimir þessara hreyfinga
beini spjótum hver í annarrar garð á síðum
Veru. Ritnefnd Veru telurþað mjög brýnt að
umræður um leiðir kvennabaráttu, hverjar
séu bestar á hverjum tíma o.s.fr. fái inni í
blaðinu og hefur reyndar fullan hug á að
standa fyrir slikri umfjöllun.
Með kveðju og f.h. ritnefndar, Ms.
Ameríkubréf
Það er ekki hægt að segja annað en að
hún Guðrún Agnars hafi nýtt tímann vel á
meðan hún sat á þingi S.Þ. í haust.
Fyrir utan að koma, sjá og sigra á fundi
hjá SÍNE-deildinni kom hún í hádegis-
verðafund sem Birna Hreiðarsdóttir átti
hugmyndina að. Á fundinn mættu 15 ís-
lenskar konur búsettar í New York og ein
frá Argentínu.
Guðrún kynnti stefnu Kvennalisans og
svaraði fyrirspurnum og á eftir voru óform-
legar umræður. Það þarf ekki að orðlengja
það, við sátum mun lengur en þjónarnir
óskuðu og komum víða við. Stemningin
var frábær og að lokum var ákveðið að
bjóða fram kvennalista í íslendingafélagið
(en kosningar voru á næsta leyti). Ekkert
framhald hefur reyndar verið á starfi þessa
hóps, en af þeim sex konum sem buðu
fram náðu þrjár kjöri í 5 manna stjórn
félagsins.
3