Vera - 01.07.1988, Síða 44

Þann 7. júní síðast liðinn
stofnuðu konur á Seyðisfiröi
hlutafélag sem hlaut nafnið Frú
Lára. Hugmyndin fæddist fyrst
á leitarráðstefnu sem haldin
var á vegum Iðnþróunarfélags
Austurlands. Markmið þessar-
ar ráðstefnu var að stuðla að
auknum atvinnutækifærum og
bættri félagsaðstöðu á Seyðis-
firði. En meiri fjölbreytni í at-
vinnulífi og félagsmálum er tal-
in auka líkurnar á því að byggð
haldist í bænum.
Á leitarráðstefnunni starfaði
kvennahópur. Upphaflega
vaknaði hugmyndin í þessum
hópi þegar erfitt reyndist að fá
konur til að vera með á leitar-
ráðstefnunni. Hópurinn komst
að þeirri niðurstöðu að ekki
væri um að kenna áhugaleysi
kvenna. Konur ættu hinsvegar
erfitt með að sitja heila helgi á
ráðstefnu vegna fjölskylduað-
stæðna. Þá lá í augum uppi að
ef skapa átti atvinnu fyrir konur
varð að taka mið af því hvernig
konum hentar að vinna.
Skapa þurfti aðstöðu, þar
sem konur gætu komið og unn-
ið ýmis störf á mismunandi tím-
um jafnvel með börn sín með
sér. Meðal fyrstu hugmynda
var sú að nýta þekkingu og
reynslu hver annarar. Ein
kann að skipta um rennilás í
buxum, önnur vélritar, eða
kann bókfærslu svo dæmi séu
nefnd. Þá gæti ég skipt um
rennilás fyrir þig og þú vélritar
fyrir mig, gegn greiðslu. Smám
saman söfnuðust fleiri og fleih
hugmyndir að og tíminn mun
leiða í Ijós hverjar þeirra korTi-
ast í framkvæmd. Það fer eftir
áhuga þeirra kvenna sem
rekstrinum standa.
Á leitarráðstefnunni höfðu
konurnar strax augastað á hús'
í bænum, og það varð úr að
fest voru kaup á húsinu fýrir
hönd 20 til 30 kvenna. Þá stra*
voru uppi hugmyndir um ^
stofna hlutafélag og úr þessuh1
hópi voru flestar tilbúnar
Þetta er líkaminn minn
Fljótlega eftir stofnun Kvennaathvarfsins í Reykjavík, í árslok 1982 varö Ijóst að mikill fjöldi barna
fylgdi mæðrum sínum í athvarfið. Árið 1983 var Barnahópur stofnaður innan samtakanna og var ætl-
að að styðja við börnin í athvarfinu. Verkefni Barnahóps hafa aukist með árunum og hafa í æ ríkara
mæli beinst að börnunum í þjóðfélaginu, og hvernig beita megi fyrirbyggjandi aðgerðum til þess að
draga megi úr ofbeldi, kúgun, kynferðislegri áreitni og vanrækslu. Eitt af þeim verkefnum er útgáfa
bókar sem heitir ÞETTA ER LÍKAMINN MINN eftir Lori Freeman með teikningum eftir Carol Deach.
Bókin er miðuð við börn á forskólaaldri og ætlast er til að hún sé lesin með þeim af fóstrum eða for-
eldrum. Hún er skrifuð til þess að hjálpa fullorðnum og börnum á leikskólaaldri að tala um kynferðis-
lega áreitni á eðlilegan hátt. Markmiðið með bókinni er að gera börn meðvituð um yfirráð sín yfir
eigin líkama og tilfinningum. Höfundur bendir á það, hvernig litil börn geta varist líkamlegri áreitni
án þess að það valdi hræðslu eða sektarkennd. Hún sýnir hvernig hægt er að ræða við börn um
líkamlega áreitni á nærfærinn hátt, vandamál, sem trúlega er mun algengara en talið hefur verið.
Bókin lýsir engum sérstökum atvikum eða dæmum um kynferðislega áreitni. Börn á forskólaaldri
hafa ekki þroska til að skilja slíkt og gætu hræðst þess háttar lýsingar. En börn á þessum aldri geta
skilið, að þeirra eigin tilfinningar og vilji geti haft áhrif á samskipti þeirra við aðra.
Margir foreldrar veigra sér við að tala um þetta efni við börn sín, en athuganir sýna að börn, sem
fengið hafa fræðslu, eru betur í stakk búin til að komast hjá áreitni.
Bókina er hægt að fá í bókabúð Máls og menningar og á skrifstofu Kvennaathvarfsins, Hlað-
varpanum, Vesturgötu 3b, 101 Reykjavík. Síminn er 91-23720. Á skrifstofunni fást einnig bækl-
ingar sem útskýra kynferðislega áreitni, upplýsingar um barnasímann o.fl.
44
bb