Ritmennt - 01.01.1996, Síða 81

RITMENNT
EIMREIÐIN
það. Ef þessu heldur áfram, verður þú að hætta
við blaðamennskuna, en þá kemur spurningin, af
hverju þú eigir þá að lifa, og úr henni verður erf-
iðara að leysa.
En það væri fráleitt, ef þú hættir að yrkja,
næstum sá eini, sem nokkuð kveður að af yngri
skáldunum [...].14
Hann reynir að stappa stálinu í Þorstein
og fá hann til að skipuleggja tíma sinn bet-
ur, hvetur hann til að sjá til þess að hann
hafi ákveðinn tíma á dag til að yrkja. Enginn
vafi er á að Þorsteinn hefur verið í lægð um
þessar mundir sem skáld og geta legið til
þess margar ástæður aðrar en erill við blaða-
útgáfuna. Kona hans, dönsk, undi ekki á ís-
landi og hvarf aftur til síns heima. Á bréfurn
hans má sjá að hann saknar hennar ákaft og
hefur verið haldinn nokkru þunglyndi. Er
það sennilegasta ástæðan fyrir hve lítið
hann orti um þessar mundir.
Bókmennttinar í fyrtirúmi
Eimreiðin flutti mönnum einnig sýnishorn
af útlendum sltáldskap og birti þýdd ltvæði
og sögur. Ber þá mest á norrænum og þýsk-
um slcáldverkum og er efnið valið af kost-
gæfni og eftir fræga og vel metna höfunda.
Þýðingarnar eru og oftast ágætar. Margt
þýddi Valtýr sjálfur en félclc einnig til liðs
við sig mæta þýðendur eins og Matthías
Jochumsson og Steingrím Thorsteinsson.
Segja má að með þessu móti hafi Eimreiðin
kynnt Islendingum það sem var að gerast
úti í hinum stóra heimi og borið aðeins á
borð það besta fyrir lesendur sína. Það var
ekki lítils virði fyrir menn sem aldrei höfðu
tækifæri sjálfir til að sigla og sækja sér
menningaráhrif til annarra landa.
Eimreiðin vildi enn fremur fræða um út-
lendar bókmenntir og um þá vinda er blésu
í nágrannalöndunum á þessum árum. í því
skyni birti blaðið reglulega greinar, stund-
um með myndum, um erlend skáld og aðra
andans menn. Oft eru greinarnar um menn
eða málefni sem að einhverju leyti snerta Is-
land og íslenskar bókmenntir. Um er að
ræða bæði umfangsmiklar, frumsamdar rit-
gerðir og smágreinar um útlendar hók-
menntir, einstök skáld og ritverk og þýddar
greinar þegar ekki er annars kostur. Ritgerð-
ir eru meðal annars eftir Finn Jónsson, Boga
Th. Melsteð, Steingrím Thorsteinsson,
Henrik Ussing og Björnstjerne Björnson,
svo að dæmi séu nefnd.
Kenningar og skáldskapur frönsltu symb-
ólistanna bárust snemma til Danmerkur og
liöfðu þar mikil áhrif. I Eimreiðinni 1895
eru nýmæli þeirra kynnt allvandlega og eru
þau sögð vera sú bókmenntastefna sem lýsi
sér í óljósum táknum alls þess sem fyrir
auga, eyra eða huga ber á því augnabliki sem
það er séð, heyrt eða hugsað. I Eimreiðinni
1898 birtist grein um nútímabókmenntir
Dana og symbólistana. Er þannig rílculega
séð fyrir vönduðu, vel sömdu efni til fróð-
leiks og skemmtunar.
„íslcnsk hringsjá" kallast þáttur sem er í
hverju einasta tölublaði og er í fyrstu nokk-
urs konar fréttir af íslenslcum mönnum og
málefnum en lireytist þegar í 2. tölublaði í
ritdóma um íslenslcar bækur eða bælcur eft-
ir erlenda höfunda sem ætla mætti að
kæmu íslendingum við. Sjálfur ritar Valtýr
mildnn lrluta þessara ritdóma sem og rnargt
annað efni blaðsins en fær auk þess til liðs
14 Brcfasafn Þorsteins Erlingssonar.
77