Ritmennt - 01.01.1996, Side 93

RITMENNT
HARALDUR SIGURÐSSON
staula þessum þunglega í fyrstu þótt tvítugur væri og ári betur.
Eftir að ég hafði gert nánari grein fyrir erindi mínu fékk ég þó
hina bestu fyrirgreiðslu og slíks varð ég oft aðnjótandi síðar frá
hendi Haralds eins og svo margir aðrir sem nutu góðs af víðtækri
þekkingu hans og glöggskyggni.
Haraldur gaf sig lítt að því sem hann áleit hégórna og lá ekki
á skoðunum sínum ef honum þótti við þurfa en að jafnaði var
hann hlýr í viðræðu enda mjög félagslyndur og hann eignaðist
um dagana marga vini og kunningja í hópi skálda og annarra
andans manna. Þeim Sigrúnu varð ekki barna auðið en eigi að
síður voru hörn aufúsugestir á heimilinu og Haraldi var rnjög
lagið að laða þau að sér með sínu glettna og gamansama viðmóti.
Og þess varð ég meðal annars var í heimsóknum til hans á
sjúkrahúsið síðustu mánuðina sem hann lifði að hugur hans
dvaldi mjög hjá ungum vinum sem voru honum handgengnir.
Eins og að líkum lætur var Haraldur allra manna fróðastur um
íslenska kortasögu. Til hans leituðu þeir sem einhvers þurftu við
á því sviði enda brást honum elclci greiðvilcnin. Segja má að þetta
hafi leitt af sér eins lconar andvaraleysi, því að helst þarf þekk-
ing að ganga frá manni til manns, en aðstæður í Landsbókasafni
huðu elclci upp á að Haraldur kæmi sér upp arftaka þar á vett-
vangi kortafræða. Það mun því taka nokkurn tíma að þau sann-
indi rætist í safninu, að því er þetta svið varðar, að maður komi
í manns stað. Þessa verðum við meira vör nú en ella fyrir þá sök
að svo vill til að verkefni tengd íslandskortum hafa verið ofar á
baugi í safninu að undanförnu en líklega nokkurn tímann áður
og þá er þess æði oft saknað að geta ekki spurt Harald! Eigi að
síður er nærvera hans sterk þar sem eru rit þau sem hann færði
safninu að gjöf og fyrrgreint undirstöðuverk hans um íslenska
kortasögu, ómetanlegt hjálpartæki hvenær sem á reynir.
Einar Sigurösson
89