Vera - 01.10.1999, Page 11

að hafa viðskiptavini hver af annarri. Þær lifa oft
við örbirgð í heimalandi sínu og líta á það sem
gullnámu að komast til íslands að dansa. Þær eru
fyrst og fremst komnar hingað til að ná sér í pen-
inga og láta óskráðar reglur ekki hefta sig í því."
Eru viðskiptavinirnir einhver ákveðin teg-
und af karlmönnum?
„Nei, þeir spanna allt litrófið, eru á öllum aldri og
úr öllum stéttum. Sumir eru hreint og beint
ógeðslegir, með hor og slef, aðrir eru rosa fínir
bissneskarlar I flottum fötum með bindi og allt
þarna á milli. Svo er alltaf eitthvað af Könum."
Hvernig er með konur, koma þær ekki líka
til að horfa á ykkur dansa?
„Jú, þær koma líka þó meiri hluti viðskiptavina sé
karlkyns. Okkur finnst gaman að fá stelpur þó
þær séu reyndar hörðustu áhorfendurnir. Þær eru
svo dómharðar á útlit okkar. Þær gagnrýna okkur
stundum hástöfum, virðast þá ekki gera ráð fyrir
að við séum íslenskar og halda að við skiljum ekki
það sem þær eru að segja því þær fara alveg (
flækju ef við svörum þeim. Svo kemur þó nokkuð
af pörum l(ka. Þau kaupa sér yfirleitt einkadans
saman sem samkvæmt þeirra ósk er fyrir dömuna
en kærastinn eða eiginmaðurinn horfir á."
Hvernig koma viðskiptavinirnir
fram við ykkur?
„Það er allur gangur á því, sumir hrópa að okkur
ókvæðisorðum þegar við neitum að sofa hjá þeim
og kalla okkur helvítis druslur. Inn á milli eru karl-
ar sem eru rosalega fínir og svo eru fastakúnnar
sem þekkja okkur með nöfnum og eru bara vinir
okkar. Sumir kaupa sér einkadans bara til að
spjalla og það eru auðvitað bestu kúnnarnir. En
ungu strákarnir eru verstir. Flestir þeirra eru
hrokafullir, grófir og koma mjög illa fram við okk-
ur. Þegar maður er með þeim í einkadansi þyrfti
helst að hafa handjárn til að hemja þá. Þeir halda
að þeir geti leyft sér hvað sem þeim dettur ( hug.
Viðskiptavinum sem eru með of mikinn rudda-
skap er hent út."
koma hingað skrifa þær undir samning um að
þær ætli að vera í ákveðinn tíma. Reynslan hefur
sýnt að ef þær vinna sér inn mikla peninga á
stuttum tíma láta þær sig stundum hverfa áður en
samningstíminn rennur út. Stundum hefur eig-
andi staðarins verið búinn að láta þær fá peninga
fyrirfram. Það er sennilega ástæðan fyrir þessu."
Einnig er misjafnt hvernig fyrirkomulagið er
með greiðslu flugmiða erlendu stúlknanna. Á
þeim stað sem þær þekkja best til virðist vera ein-
hvers konar kerfi til að hvetja þær til dáða í vinn-
unni. Ef þær vinna sér inn 3000 dollara (222.000
krónur) á þeim fjórum vikum sem þær mega vera
hér, þá borgar eigandi staðarins fyrir þær flugmið-
ann fram og til baka. Hins vegar er samningsatriði
hversu mikið af miðaverðinu hann greiðir þegar
þær eru undir þessum 3000 dollara mörkum.
Brot á útlendingalögum
Þeir sem eru fínir í tauinu eru ekki alltaf barnanna
bestir. Einhverju sinni keypti virtur lögmaður hér í
bæ einkadans með annarri stúlkunni. Hann var
svo skelfilegur þegar á bakvið einkadanstjaldið
kom að það þurfti tvo dyraverði til að henda hon-
um út. Hann var með mikil læti og hruflaði sig
eitthvað á leiðinni út.
„Svo kom hann nokkrum kvöldum seinna
með konunni sinni og hótaði að kæra fyrir of-
beldi. Hann laug því blákalt, fyrir framan okkur
sem vissum betur, að hann hefði staðið i sakleysi
s(nu og spilað í spilakassa þegar ráðist hefði verið
á hann að ástæðulausu! Ég bað hann vel að lifa
og minnti hann á að hann væri sá ógeðslegasti
maður sem ég hefði nokkurn tíman þurft að
dansa einkadans fyrir og að ég hefði aldrei kynnst
öðrum eins pervert. Þau létu sig hverfa og það
varð ekkert meira úr þessu máli."
Flestar erlendu stelpurnar sem eru að dansa
hér á landi koma austan að eins og áður sagði.
Þær eru frá Ungverjalandi, Lettlandi, Litháen,
Rússlandi og fleiri löndum frá því svæði. Stór hluti
af þessum stelpum talar ekki ensku. En það er
ódýrast að fá dansara frá þessum löndum og þá
virðast eigendur staðanna ekki láta málleysið vera
neina fyrirstöðu. Þær koma allar ( gegnum um-
boðsskrifstofur sem klúbbarnir skipta við.
„Samkvæmt 14. grein útlendingalaganna
mega þessar stelpur ekki koma nema einu sinni á
ári hingað og vera þá (fjórar vikur að dansa, en
þær koma samt aftur og aftur. Ég hitti t.d eina
um daginn sem var að koma hingað í fimmta
skiptið á þessu ári. Það er klárlega ólöglegt en
það virðist vera auðvelt að komast framhjá þess-
um lögum. Það er gerður handa þeim nýr passi
og þær fljúga inn (landið aftur og aftur á sama
árinu. Ég hringdi ( útlendingaeftirlitið og lét vita af
þessu en þeim virtist vera alveg sama."
Nú hefur maður heyrt að eigendur dans-
staðanna taki passann og flugmiðann af
stelpunum þegar þaer koma hingað til
lands. Vitið þið til þess að svo sé?
„Já, sumstaðar er það gert. Þegar stelpurnar
Unqu strákarnir eru verstir.
Flestir þeirra eru hrokaFullir, qróFir
oq koma mjöq illa Fram við okkur.
Þeqar maður er með þeim í einkadansi
þyrFti helst að haFa handjárn
til að hemja þá.
En hvernig er með íbúðirnar sem þær búa i,
borga eigendur staðanna leigu þar?
„Það er misjafnt eftir stöðum. Oftast gera þeir
það en við vitum um einn stað þar sem stelpurn-
ar þurftu að borga 200 dollara (14.800 kr.) á
mánuði i leigu fyrir smá skíta holu þar sem þeim
var pakkað mörgum saman. Sumar þurftu að vera
sex eða sjö saman í herbergi.
Við viljum taka fram að vinnuveitandi okkar er
sá eini í þessum bransa sem við vitum um sem
gerir eitthvað fyrir dansarana sína. Það er farið
með þær í Bláa Lónið á frídögum eða eitthvað
annað skemmtilegt gert."
Kynnist þið þessum erlendu stúlkum
persónulega?
„Já, við kynnumst sumum þeirra vel en aðrar yrða
VERA • 11