Akranes - 01.07.1958, Blaðsíða 48

Jón Ottason, meS najna sinn, Jón
Otta Þjóftleifsson.
v—___________________________________/
ur og góður drengur, hreinsldlinn, svo að
sumum þótti nóg um. Vinfastur og trygg-
ur svo aS óvenjulegt var. Áreiðanlegur i
bezta lági og þurfti þar ekki skriftir við.
Hann var reglumaður í öllum efnum.
og öllum skjólstæðingum var hann tröll-
tryggur, sem þar áttu æfilangt, öruggt
skjól.
Árið 1930 byggir Jón í Ármóti mynd-
arlegt timburhús sem þar stendur enn,
10,6 m á lengd, 7,57 m á breidd og 7,37
m á hæð. Er það á háum, vel ibúðarhæf-
um kjallara, er hann leigði fyrst og fremst
skjólstæðingum sínum um lengri tima.
Jón kvæntist aldrei en 1928 varð þó
mikil breyting á högum hans, er til hans
kom sem ráðskona Ágústa Jónsdóttir frá
Ferstiklu, og fylgir henni dóttir Ágústu,
Jóna Guðrún Bjamadóttir, sem þarna hjó
hjá þeim sem þeirra eigið bam, þar til hún
giftist Þjóðleifi Gunnlaugssyni. Byggðu
þau hús á neðri tiluta lóðarhmar og fóru
að búa þar.
Við þessa breytingu varð allt fólk
Ágústu skjólstæðingar Jóns, eftir því sem
þörf krafði, slíkt var innraxti hans og tröll-
tryggð.
Foreldrar Ágústu komu nú að Ármóti
og bjuggu í kjallaranum þar, en þau voru:
Guðrún Jónsdóttir frá Apavatni og Jón
Einarsson frá Stöðlum í ölfusi. Þau eign-
uðust 12 böm. Jón andaðist í Ármóti 5.
ágúst 1930. Þá fluttist Vilhjálmur, yngsta
barn þeirra hjóna, i íbúðina til móður
sinnar. Hann er fæddur á Ferstiklu 29.
apríl 1905.
Árið 1928 kvæntist Vilhjálmur Mar-
gréti Ambjörgu .Tóhannsdóttur frá Stóm-
Borg í Vesturhópi. Nýfædd var hún tekin
í fóstur af föðurafa sinum Engilbert Árna-
syni bónda á Efri-Þverá, en foreldrar
Margrétar vom Ingi'björg Jóhannsdóttir
og Jóhann Engilbertsson á Klömbrum í
Vesturhópi. Með Margréti fluttist hing-
að uppeldissystir hennar Jónina Þorbjörg
Jónsdóttir fædd að Grund i Vesturhópi 21.
apríl 1893 og dvaldist með henni og Vil-
hjálmi i Ármóti. Þegar Margrét fór til
Vífilsstaða annaðist hún hinar ungu dæt-
ur þeirra hjóna af mikilli alúð. En 1942
réðst hún sem starfsstúlka á Elliheimilið
á Akranesi og hefur verið þar síðan við
góðan orðstír.
Árið 1934 veiktist Vilhjálmur af
lungnaberklum og fór þá til Vifilsstaða og
var þar til septemberloka 1938. Kona hans
veiktist einnig af berklum 1935 og varð
að hverfa til Vífilsstaða, þar sem hún and-
aðist 17. febrúar 1936.
Að lokinni hælisvist þá í bili fluttist
Vilhjálmur aftur til Akraness, og vann þá
hjá hrepp og síðar bæ til 1942 er hann
flytur til Reykjavikur, og vann þar ýmsa
vinnu þar til hami varð enn að fara til
dvalar á Vífilsstaði 1949.
184
AKRANES