Akranes - 01.07.1958, Blaðsíða 36

Quinius
Horaiius
skáld
„ANIMUSPUNCTO
TEMPORIS PERVOLAT,
QUO VULT“.
Jlaccus,
Eftir séra Friörik Friöriksson
I. Kafli.
Æska Hórazar.
Það er mikil hamingja oss mörmum, að
hugur vor getur á augabragði flogið hvert
sem hann vill. Svo flýgur þá hugur vor
2000 ár aftur í tímann og staðnæmist
við lítinn bæ á Italíu sunnanverðri. Nafn
bæjarins er Venusia, og var ekki ómerki-
legur bær í þá daga. Þangað leituðu leif-
ar rómverksa hersins eftir orustuna við
Cannæ árið 216 f. Kr. og fengu þar beztu
viðtökur. Komst bærinn við það í hylli
hjá Rómverjum.
I þessum bæ fæddist drengur, 8. des-
ember árið 65 f. Kr., en það ár var 689
frá byggingu Rómaborgar. Það þótti þar
engin stór tíðindi, því ekkert var það við
ætt sveinsins, sem vakið gæti athygli bæj-
arbúa. Faðir hans hafði í æsku verið þræll,
en hafði seinna þáð frelsi og var leysingi.
Hann vann fyrir sér með atorku við ýmis-
leg störf; var saltfisksali (þótt Hóraz
nefni það eigi), innheimtumaður skulda
og uppboðshaldari og þvíumlíkt. Einnig
átti hann litla bújörð uppi við Vultur-
fjallið skammt frá bænum. Þar ólst Hóraz
litli upp á bemskuárum sínum.
Rétt fyrir ofan fæðingarbæ Hórazar að
norðvestanverðu, reis upp Vulturfjallið
skógi vaxið. Þar lágu og að ýmis örmur
fjöll með smá þorpum uppi í brekkunmn,
en fyrir sunnan þá fjallaþyrpingu lá all-
stór slétta. Það var einkar falleg sveit, og
fögur útsýn frá Venusiu og sér í lagi ofan
úr brekkunum og hlíðum Vulturfjallsins.
1 norðaustri blánaði í fjarska fyrir Gar-
gansfjalli með stórum og dökkum eiki-
lundum.
Ættartölu átti Hóraz sér enga, því að
ættir mansmanna voru ekki raktar; má
vel vera að eitthvað hafi verið af grísku
blóði í æðum hans, því endur fyrir löngu
hafði fjöldi af grísku fólki gjörzt nýlendu
menn í þessum hluta Ítalíu og var latínan
ærið grískublandin á uppvaxtarárum Hór-
azar.
Líklegt þykir, að Hóraz hafi misst móð-
ur sína komungur, því að hann virðist
engar minningar um hana eiga; nefnir
hana aldrei. Það er einnig líklegt, að
Hóraz hafi verið einbimi. Bernskuár hans
hafa verið fábreytileg, og drengurinn oft
einmana úti á búgarðinum, meðan faðir
hans var við störf sín í bænum.
Mér finnst oft sem ég sjái hann fyrir
172
AKRANES