Akranes - 01.07.1958, Blaðsíða 23

Að heiman ég býst og glögg er
min gerð,
ég geng yfir fjörusteina,
og met hvað ég sjálf er viljug verð
og vil að menn fái að reyna,
að Þóra hlaðhönd er þar á ferð
og þarf ekki för að leyna.
Þeir sjá, að með honum geng ég glöð
frá gnægtum í bróðurhúsum,
frá rausnargarði um rudda tröð
ég ræðst nú af vilja fúsum
og heimili kveð og húsahlöð,
frá hleifxmi og mjaðarkrúsum.
Min biður til suðurs sigling glæst
í Sogni að nýjum ströndum,
þar bíður í garði nýjum næst
hjá nýjum ami og bröndum,
það starf og leikur og lán, sem fæst
með lífið í sterkum höndum.
Á Aurlandi
Strjálir eru og stolnir fundir
stjóm og skipan Brynjólfs imdir,
heima á Aurlands höfuðbóli
hefir vald og ræður skjóli,
okkar þó hann viti vilja,
verður margt að geyma og dylja,
samt á lífið stórar stundir,
strauma þunga, dýpi hylja.
Bróðir þiggur ei boðnar sættir,
búið er að snúist þættir
miklir kring um meyjar-ránið,
mér er spm-n, hvort endist lánið
Bimi og mér, að ná að njótast,
nokkuð mun af okkar hljótast
skjótræði, en gestur um gættir
geng ég hér unz ráðin mótast.
Góð er vist í glæstum ranni
garpi hjá og sasmdarmanni,
hersis vill ei heiður skerða,
hefti skriðinn minna ferða,
er ég gekk hér glöð í hlaðið,
gálaust stefndi á tæpa vaðið,
minni eigin ætt með sanni
ögraði meira en við gat staðið.
Aldrei mun þó að mér sækja
iðrun nein og hugar flækja,
ég hef valið brýr að brenna
að baki mér og hlýt að kenna
á því sem mín athöfn veldur,
æfi minnar dómur felldur,
hika samt ei raun að rækja,
renn ei þótt sé heitur eldur.
Birni kaus ég fús að fylgja,
finn þó risi nokkur ylgja,
örlög stór að fást ei flúin,
fagnar ástin, sigrar trúin.
Bíð nú vors, að lim i lundi
lifni og gnoð á fjarðarsundi
hækki seglin, bláni bylgja,
— biðinni stundum lítt ég undi.
Þá skal neyta nýrra ráða,
nýrra taka, stærri dáða,
við sem bróður brutum vilja
bíðum ekki þess að skilja,
fullgerð skulu festarmálin,
fyrir handan norðurálinn,
AKRANES
159