Dagblaðið Vísir - DV - 27.11.2004, Blaðsíða 20

20 LAUGARDAGUR 27. NÓVEMBER 2004
HelgarblaO DV
í nýrri ferðabók Einars Kárasonar leynast mjög persónulegir þættir. Til dæmis portrett af föður hans
heitnum sem á ákveðnu tímabili ævi sinnar átti við erfiðan geðsjúkdóm að striða og var mynstraður á
„Strandhótel“ í tæp tvö ár af þeim sökum. Einar ræðir hér hina skrautlegu föðurætt sína sem hann hef-
ur notað óspart sem módel í sögur sínar.
Innandyra sveít klikk
m ■■ B „Hann hafði sína kosti o<
unm ylir votnum
,Hann hafði sína kosti og
hann hafði sína galla. Þetta
verður allt að vera með efúr
á að verða almennilegt por-
trett. Ekki var alltaf auðvelt
að vera með honum í fjöl-
skyldu þó það væri mjög
skemmtilegt þess á milli."
fyrir okkur systkinin bæði þó hún
væri þetta ung, mikil lífsreynsla að
vera með aðra löppina þarna í eitt
og hálft ár innan um fólk sem barð-
ist við andlega sjúkdóma. Ég hef
svo sem oft hugsað mér að þarna
væri eitthvað sem ég myndi ein-
hvern tíma skrifa um og mér fannst
þetta gott form. Svona í „forbífart-
en“ þegar ég er að skrifa um þessa
skemmtilegu ferð okkar feðga."
Feðgarnir Kári og Einar náðu sér
í kynstrin öll af allskyns tóbaki og
voru í kjölfarið sem greifar. „Menn
muna enn þegar ég kom í heim-
sókn og bauð upp á danska þurra
kaupfélagsvindla í þessari miklu
þurrð."
Einar dregur ekkert úr aðspurð-
ur hvort þetta sé þá svona skraut-
legt fólk sem að honum stendur.
„Sérstaklega föðurætt föður míns,
það er oft á tíðum skemmtilegt fólk
og stundum hittir maður úr þeim
ranni sérkennilegt fólk. Hver mað-
ur á svona þessar fjórar ættir sem
að honum standa, föður og móður-
ættir foreldranna. Eftir að ég fór að
verða þekktur tók að svífa á mig
allskonar fólk sem ég ekki þekkti og
kynna sig sem frændfólk mitt. Og
(Framhaldá '
^ næstu opnu J
„Pabbi dó 8. febrúar 1995. Já, það eru að verða tæp tíu ár. Nei,
það var kannski ekki svo erfitt að skrifa þetta. Ég var með þetta í
hausnum. Og var að vanda mig við að setja niður á blað og finna
réttu orðin. En auðvitað eru einhverjar tilfinningar í þessu þó ég
forðist að verða sentimental eða vera með tilfinningasemi," seg-
ir Einar Kárason rithöfundur. Og það verður að segjast eins og er
að tilfinningasemi er ekki það fyrsta sem kemur upp í hugann
þegar rætt er við Einar.
í nýrri bráðskemmtilegri og per-
sónulegri ferðabók, „Hvar frómur
flækist", gengur Einar býsna nærri
sér þegar hann lýsir geðsjúkdómi
sem faðir hans Kári Gunnarsson
átti við að stríða á tímabili og dvaldi
rúmt ár á geðdeildinni sem kölluð
var „Strandhótel" eftir yfirlæknin-
um Karli Strand. Og bókin má heita
hvalreki á fjörur þeirra sem hallast
að ævisagnalegri greiningu skáld-
verka - og á það sennilega vjð um
flesta íslenska lesendur,
Systkin tvö að dyrum geð-
deildarinnar
„Frásögnin er að formi til ferða-
saga. En þarna er, eins og menn
munu sjá, portett af föður mínum
heitnum. Mér, náttúrulega, þótti
hann skemmtilegur og merkilegur
karl sem átti sér merkilega sögu.
'Hann hafði sína kosti og hann hafði
sína galla. Þetta verður allt að vera
með ef úr á að verða almennilegt
portrett. Ekki var alltaf auðvelt að
vera með honum í fjölskyldu þó
það væri mjög skemmtilegt þess á
milli," segir Einar.
Ekki er frítt við að það fari um
lesandann þegar Einar greinir frá
því þegar hann, þá um fermingar-
aldur ,og systir hans tíu árum yngri
fóru með strætó til að heimsækja
pabba sinn; fyrst númer 3, Nes-
Háaleiti, svo fluttum við inn í Voga
og þá var það leið 8, hægri hringl-
eið, og svo öfugur hringur með Ní-
unni heim:
,yÆtli viö höfum ekki farið þetta
saman svona hundraö sinnum.
Litla systir alltaf svona fín og sæt
með bollukinnar og lokkaflóð og
stór brún augu og alltaf óaðfinnan-
lega klædd, ekki síst þar sem elsta
systir okkar var þá flugfreyja með
námi og vissi fátt skemmtilegra en
að kaupa krúttieg föt á barnið í
London og New York. Og ég bara
svona venjulegur strákur, hálfgert
bam ennþá, enda frekar seinþroska
og lítill eftir aldri. Þarna löbbuðum
við frá strætóstoppinu og upp að
dyrum geðdeildarinnar og hringd-
um á dyrabjöllu því að dyrnar voru
læstar; svo var opnað og læst á ný
að baki okkar. Og innandyra sveif
klikkunin yfir vötnum. “
Skrautleg föðurætt
Þennan kafla, sem er talsvert
lengri en tilvitnað brot segir til um,
fléttar Einar inn f ævintýralega ferð
sem þeir feðgar fara miklu síðar um
Suðurland, allt að Höfn í Horna-
firði, í tóbaksleit. Þá stóð yfir verk-
fall og hvergi nikótín að finna á höf-
uðborgarsvæðinu.
„Þetta var nú sjálfsagt skrýtið
Kárason Þeirsem leso hina nýju bók hans
Einar KAraso BfIWS / Killiansfóikmu þar
^pp"30 dr-