Jólagjöfin - 24.12.1920, Qupperneq 6

4
Jólagjöfin
oss til harida, er þaS sem önd vor þráir heitast, og þar sem
einmitt þetta er opinberaS oss fyrir Jesúm Krist, þá verSur
sending Jesú í þennari heim, kærleiks-athöfn af guSs hálfu.
Kærleiks-athöfn — ekki aS eins ein af mörgum, heldur jafn-
framt hin mesta þeirra allra. Því aS bæSi hefir mest orSiS í
sölurnar aS leggja hennar vegna, og þvi næst hefir húri sjálf
mesta blessun aS flytja allra gjafa goiSs. MeS þessum hætti
verSur þá fæSingarhátiS Jesú í instu rót sinni og eSli minn-
ingarhátíS um föSurlegan kærleika guSs til syndugra manna.
ÞaS er þá líka hreinn og sannur jóla-hreimur í tilfærSum orS-
xim postulans. Og»meira aS segja: sjálft meginefni jólaboS-
•skaparins felst einmitt í þessum orSum: „GuS hefir sent son
sinn í heiminn, til þess aS vér skyldum lifa fyrir hann.“
Aldrei grúfSi ágætari nótt yfir jarSheimum, en nóttin helga.
í>ví segir í vögguljóSunum gömlu:
„Sú var nóttin ágæt ein,
um alla veröld ljósiS skeiri;
þaS er nú heimsins þrautar-mein
aS þekkja hann ei sem bæri . ...“
Minnumst þeirrar nætur meS þökk og hjartans fýgnuSi. En
■þó um fram alt svo, aS þaS megi verSa oss til sannra sálu-
bóta. ÞaS er ávalt aS miklu leyti undir sjálfum oss komiS,
livort jólahald vort flytur oss varanlega blessun. ÞaS fer um
fram alt eftir því, hvort hjörtu vor eru gagntekin af meSvit-
undinni um kærleika guSs opinberaSan í drotni vorum Jesú
Kristi. Ári þess getur aldrei orSiS um nein sannarleg jól aS
ræSa. Þeir eru nú aS vísu ávalt margir, sem halda jól án þess
aS eiga þá meSvitund gróSursetta í hjartans akri. En hvaS
hafa svo jólin aS flytja slíkum mönnum? Naumast annaS
€Sa meira en þaS sem jólin í heiSni meS blótveislum sinum
fluttu heiSnum forfeSrum vorum. Þeir átu og þeir drukku —
í því var öll hátíSin fólgin. Þeim óx engin jólagæfa af jóla-
haldi sínu. En jólahald, er ekki flytur neina jólagæfu meS sér,
er einskis virSi.
Og því er þaS líka heimsins „þrautar-mein, aS þekkja hann
ei sem bæri“ — ljósiS eilífa, sem hiria ágætu nótt skein inn í
mannheima. En komið auga á dýrS þess ljóss, getum vér ekki,