Jólagjöfin - 24.12.1920, Síða 8

6
Jólagjöfitt
Vér skulum minnast þessa nú um jólin, er vér i trúnni söfn-
umst utan um hi'S heilaga barn í jötunni, til þess aS fá hlut-
deild í heilagri gleSi jólanna, hve óendanlegn auSugir vér er-
um i samanburSi viS hina mörgu mörgu, sem þrátt fvrir mikla
leit hafa enn ekki fundiS, og verSa því aS láta fyrir berast
úti á gróSurlausum völlum vonarleysisins, þar sem enga hvíld
er aS finna.
En hvi hefir leit þessara manna orSiS árangurslaus ? Vafa-
laust vegna þess, aS þeir leituSu ekki á réttum staS. Á réttum
■staS — segi eg. Hvar er þá hinn rétti staSur í þeim efnum?
Hinn rétti staSur er vitanlega þar sem guS sjálfur kemur
áþreifanlegast og ljósast á móti oss, eins og hann er í insta
eSli sínu. Sá staSur er hjá Jesú. Þegar vér meS opnu auga
sálar vorrar nemum staSar frammi fyrir Jesú, eins og hann
kemur á móti oss í orSi sínu og sakramentum, þá veitist oss
lriS langþráSa svar viS lífsins miklu spurningu um hann, sem
stendur á bak viS tilveruna alla. Því aS hér birtist föSurlegt
ástarþel guSs oss til handa sem hvergi annarsstaSar, fyr eSa
síSar. ÞaS líf, sem hófst hér á jörSu meS fæSingu Jesú —
hefir nokkur litiS nokkuS fegurra, fullkomnara og dásamlegra
en þaS mannslíf ? Þess er nú sist aS dyljast, aS sérhvert manns-
hf er gjöf guSs, og líf Jesú ekki síSur en annara. En hér er
þó sá munurinn, aS þar sem líf Jesú er, þar stöndum vér
gagnvart því sem er alveg einstakt í sinni röS. Einskis líf
er eins og hans. Oss brestur beinlínis getu til aS hugsa oss
lif, er sé fegurra, fullkomnara og dásamlegra en líf Jesú. Vér
eigum aS eins eitt orS yfir þaS, aS eins eitt nafn, er til fulls
fær lýst því, en þaS er nafniS „guSs sonur". En svo sem
hinri einstaki í sinni röS, er hann jafnframt sonurinn e i n-
g e t n i. Þess vegna verSur þaS lika svo dásamlegt sannmæli.
sem til vor hljómar af vörum hins andríka lærisveins Jesú, er
hann segir: „í því birtist kærleikur guSs meSal vor, aS gnS
hefir sent sinn eingetinn son í heiminn, til þess aS
vér skyldum iifa fyrir hann.“
„Sinn eingetinn son!“ Getum vér hugsaS oss nokkurt heiti,
sem fái tekiS ])essu fram, sem postulinn notar hér, til þess
aS gera oss>fyllilega ljóst hve dásamleg sú jólagjöf sé, sem í
Jesú er gefin mannheimi? Mennirnir hafa fyr og síSar þráttaS