Jólagjöfin - 24.12.1920, Qupperneq 58

56
Jólagj'ofm
Fimtudag, 23. október 1913.
Ef til vill mundum viö þreyta jtig, ef viö færum að segja.
])ér frá framförum okkar á jtessum himnesku sviðum, því aö
mörg smáatriði koma þar til greina, og engu má' sleppa, svo
sem væri það of lítilfjörlegt. En það kann að verða til gagns,
ef við bætum upp jtað, sem við rituðum i gærkvöldi um Jtessi
efni, með jtví að segja frá einu dæmi }>essu til skýringar.
Við fengum skeyti um það fyrir skömmu, að ein systir væri
við brúna,* er komin væri handan að, af myrkursviðunum, og
eg og önnur vorum sendar til j)ess að fylgja henni heim í hælið
okkar. Við flýttum okkur og komumst að því, að skjólstæðing-
ur okkar var farinn að 1>iða eftir okkur. Hún var alein, J)ví
að förunautar hennar höfðu skilið svo við hana, til þess að
‘hún gæti fengið næði til íhugunar og umhugsunar, áður en
hún legði út á frekari framfarabraut.
Hún sat í grasbrekku undir tré og breiddust greinar Jjess
yfir hana eins og skýli. Hún var með augun lokuð, og við stóð-
um fyrir framan hana og biðum. Þegar hún opnaði þau, starði
hún um stund á okkur með spyrjandi augnaráöi. Hún mælti
ckki orð frá munni. svo að eg ávarpaði hana loks með orðinu
,.systir“. Þegar hún heyrði ]>að, leit hún hikandi á okkur, og])ví
næst tóku augu hennar að fyllast tárum, og hún grúfði and-
litið i höndum sér, beygði höfuðið ofan í kjöltuna og grét sáran.
Eg gekk þá að henni og lagði hönd mina á höfuð henni og
mælti: ,,Nú ert þú systir okkar, kæra mín, og með þvi að við
grátum ekki, þá mátt ])ú heldur ekki gráta.“
..Hvernig vitið þið, hver eða hvað eg er?“ svaraði hún, um
leið og hún lyfti höfði og reyridi að verjast grátinum, en
dálítill þrjóskukeimur var af röddinni.
„Viö vitum ekki, hver þú ert,“ svaraði eg. „En við viturn,
hvað ])ú hefir verið. Við vitum, að ])ú hefir ávalt verið barn
okkar himneska föður, og fyrir því ávalt systir okkar. Nú
crtu systir okkar i enri fyllra skilningi. Hvaö ])ú ert að öðru
leyti, er undir sjálfri þér komið. Annaðhvort snýr þú augliti
* Fyr í skeytunum er sagt uánara frá þessari brú yfir djúpið millT '
myrkheima og ljósbéima. Sendandi skeytanna segist likja þessu við brú
óg nefna það svo, þó að það sé heil landspilda og harla ólikt jarð-
neskri brú. Þ ý ð.