Dagblaðið Vísir - DV - 25.02.2006, Síða 26

26 LAUGARDAGUR 25. FEBRÚAR 2006
Helgarblað DV
Kristlaug María Sigurðardóttir, betur þekkt sem Kikka, er höfundur Ávaxtakörfunnar vinsælu,
Vodkakúrsins og Hafsins bláa sem nú hefur verið tekið til sýninga í Austurbæ. Þar er þó bara
fátt eitt talið af því sem Kikka hefur skrifað en að auki stofnaði hún fyrir fimm árum fyrirtækið
ísMedia og rekur það í samstarfi við Völu vinkonu sína en nú hyggja þær stöllur á útrás.
Kikka segist vera landsbyggðar-
tútta í eðli sínu, fædd á Akureyri upp
úr miðri síðustu öld og varði fyrstu
tuttugu árum ævinnar í heimabæn-
um fyrir norðan. Þar á hún sterkar
rætur þar sem systkini hennar og
faðir eru búsett. Hún tók sig þó upp
um tvítugt og flutti til Reykjavíkur
þar sem hún fór í Fósturskólann og
lauk þar námi, hálfþartinn með
hangandi hendi, að eigin sögn.
„Ég lauk við þennan skóla en
mætti illa og stóð mig ekkert sérstak-
lega vel,“ segir hún hlæjandi. „Mig
langaði samt að verða fóstra því ég
hef mjög gaman af börnum þótt ég
hafi ekki endiiega ætíað að eiga börn
sjálf. Þau koma nefnilega ekki með
eyrnabólguna á leikskólann, skil-
urðu.“
Kikka hlær dátt, en nú á hún tvö
börn, Margréti Dagmar, níu ára, og
Sigurð Galdur, átta ára, og tekur
móðurhlutverkið mjög alvarlega.
„Svo alvarlega að Stína vinkona
mín segir að ég sé háð börnunum
mínum og aldrei neitt skemmtileg og
ekkert hægt að gera með mér. Og
það er rétt, ég hef afskaplega gaman
af að vera með krökkunum mínum
og börnum yfirleitt. En þetta með að
ég sé háð krökkunum mínum er þó
að breytast og Stína getur vel farið að
bjóða mér út að borða."
Hverfispöbbinn í Köben
huggulegur
Þegar Kikka var búin að prófa að
vinna hjá Dagvist barna og sex ár á
Unglingaheimiiinu fannst henni
tímabært að breyta til. Hún ákvað þá
að fara til Kaupmannahafnar með
fjölskylduna, en Loftur eiginmaður
hennar fór þar að vinna verka-
mannavinnu og sjálf sótti hún ýmis
námskeið í kvikmyndagerð og öðru
áhugaverðu.
„Margét Dagmar var bara nokk-
urra mánaða þegar við fluttum og
Sigurður Galdur fæddist úti. Það er
yndislegt að vera með smábörn í
Kaupmannahöfn og okkur líkaði
ofsalega vel þar. Svo var auðvitað
huggulegt að geta farið á
hverfispöbbinn og fengið sér einn
öllara af og til og spjallað við ná-
grannana um það hvort Kaup-
mannahöfn væri ennþá höfuðborg
íslands eða ekki,“ segir hún og kímir.
Bermúdaskálin minnisstæð
Það var tilviljun sem réð því að
Kikka fór að skrifa en þegar hún var
að Ijúka starfi sínu á Unglingaheimil-
inu var í gangi keppni hjá Sjónvarp-
inu um drög að kvikmyndahandriti.
„Ég skrifaði niður hugmynd og
mitt handrit var sent til Genfar og var
eitt af tíu sem fengu viðurkenningu.
Ég var einmitt að spá í það um dag-
inn hvort ég ætti ekki að draga hand-
ritið fram og endurskrifa það því það
fór auðvitað beint ofan í skúffu. En til
að æfa mig frekar fór ég að skrifa út-
varpsleikrit og lauk einmitt við fyrsta
útvarpsleikritið mitt daginn sem fs-
lendingar fengu einhverja Bermúda-
skál í bridds. Ég man þegar ég setti
lokapunktinn á handritið klukkan
sjö um morguninn aö þá var verið að
segja frá þessu í útvarpinu. Ég skrif-
aði svo nokkur útvarpsfeikrit áður en
ég flutti til Danmerkur."
Þá hló Þorvaldur
í Danmörku skrifaði Kikka svo
Ávaxtakörfuna í samstarfi við Þor-
vald Bjarna, en hugmyndin var
miklu eldri. „Ég þekktí Þorvald fyrir
og einhvern tíma þegar við vorum að
keyra til Akureyrar sagði ég honum
söguna um Ávaxtakörfuna.
„Eigum við ekki bara að gera
söngleik úr þessu?" sagði Þorvaldur
og ég missti mig af hlátri. Ári seinna
fór ég svo að skrifa þetta og þá kom
Gunnar leikstjóri inn í ferlið og var
strax ákveðinn í að setja þetta upp.
Það var aðeins öðruvísi með hug-
myndina að Hafinu bláa, ég var búin
að vinna gróflega að hugmyndinni í
eitt ár og var svo stödd í London með
Þorvaldi þegar ég sagði honum frá
þessu. Nú var það ég sem stakk upp
á söngleik og hann sem hló. Ég held
hann hafi séð fyrii: sér að við yrðum
að sýna þetta neðansjávar, í Reyk-
vavíkurhöfn kannski eða á Halamið-
um," segir Kikka og hlær enn.
Hafið bláa var frumsýnt í Austur-
bæ síðastíiðinn sunnudag og fékk
góðar viðtökur.
„Þetta er ekki jafn hápólitískt verk
með boðskap og Ávaxtakarfan er, en
þetta er meira ævintýri um hugrekki
og að þora að taka áhættuna. Ef
maður gerir aldrei neitt þá gerist
auðvitað aldrei neitt. Svo er þetta
líka saga um hetjuna sem fer ekki
sjálfviljug af stað en lætur sig hafa
það og kemur þroskaðri til baka."
leytí á þýskum au pair-dreng sem
Kikka er sjálf með í vinnu.
„Það er reyndar ekki mjög margt
líkt með þeim, þessi í myndinni
vinnur fyrir miklu dramatískari
mömmu en ég er. Við vorum á kvik-
myndahátíð í Berlín um daginn og
kynntum verkefnið og fengum góðar
undirtektir. Það er mikil vinna að
standa í þessu öllu og það sem háir
okkur Völu er að við erum bara með
einn strák í vinnu á skrifstofunni hjá
okkur. Við þurfum að auka við staff-
ið von bráðar.“
Kikka segir ekki trúlegt að
Ávaxtakarfan verði álíka Verkefni og
Latibær og þær stefni ekki endilega á
Ameríkumarkað. „Við erum að vinna
í þessu í Kína, Japan og Þýskalandi
eins og er. Magnús Scheving er að
gera flottasta og dýrasta barnaefnið í
heiminum og óþarfi að fara alltaf þá
leið, það er til dæmis ekki nauðsyn-
legt fyrirÁvaxtakörfuna, sem verður í
styttri og einfaldari þáttum. Svo er ég
með heimildamynd í vinnslu um
Reykjanesbrautina," segir Kikka og
brosir að undrunarsvip blaðamanns.
„Ég byrjaði á þeirri mynd þegar
þeir tóku fyrstu skóflustunguna að
breikkuninni, en myndin fjallar um
sögu brautarinnar og sögumaðurinn
er Reykjanesbrautin sjálf. Svo verða
allavega þjóðsögur, draugasögur og
lygasögur dregnar fram og vænting-
ar fólks um þennan nýja veg. Vinnsla
myndarinnar fylgir framkvæmdum
við brautina og myndin verður tilbú-
in um leið og vegurinn."
Á réttum stað
Mikið að gerast í Austurbæ
Fyrir fimm árum stofnaði Kikka
fyrirtækið ísMedia og vinkona
hennar Vala kom inn í fýrirtækið
þremur árum seinna. Þær hafa að-
stöðu í Austurbæ sem nú er í eigu
Nýsis, en ísMedía á rekstrarfélagið
um Austurbæ með Nýsi. Það er mik-
ið fram undan í Austurbæ og verður
þar full starfsemi þar til húsið verður
algerlega tekið í gegn, en núna eru
arkitektar að vinna að nýju skipulagi
hússins og verður spennandi að sjá
þegar þetta sögufræga hús hefúr tek-
ið öllum breytingunum sem eru fyr-
irhugaðar.
„Við erum sjálfstætt leikhús og
framleiðslufyrirtæki og fjármögnum
þetta sjálfar eða finnum fjárfesta að
verkefnunum okkar.
Sparisjóðurinn hefur verið bak-
hjarlinn okkar og veitir okkur veg-
lega styrki en með Hafið bláa feng-
um við fjórar milljónir frá Leiklistar-
ráði og IsMedía fékk fjármagn til að
borga okkur Þorvaldi höfundarlaun-
in í formi listamannalauna. Það auð-
veldar þetta gífurlega, en svona sýn-
ing kostar milli 20 og 30 milljónir
króna þegar allt er talið."
Ávaxtakarfan og Vodkakúrinn
í útrás
Það er ýmislegt framundan hjá
Kikku því IsMedia er komið í útrás
með Ávaxtakörfuna og Vodkakúrinn.
Þá er Kikka líka að skrifa handrit að
sjónvarpsmynd með þýskri konu,
en handritið ber heitið Gúnther
goes North og byggir að nokkru
„En þetta með
að ég sé háð
krökkunum
mínum er þó
að breytast og
Stína getur vel
farið að bjóða
mér út að
borða."
Kikka RekurfyrirtækiO IsMedía
ásamt þviaö skrifa sögur, leikrit
og kvikmyndahandrit.