Freyr - 01.10.1987, Blaðsíða 37

meðferð á kjöti sem lendir í
honum.
Til máls tóku: Einar E. Gísla-
son, Sigurður Baldursson, Ari
Teitsson og Þórður Pálsson.
Tillagan var tekin til athugunar í
nefndinni og afgreiðslu frestað.
Matarhlé kl. 12:30 - 14:00.
10. tillaga allsherjarnefnar.
Agúst Guðröðarson lagði að
nýju fram þá tillögu sem síðast var
frestað. Var hún lítið eitt breytt.
,Aðalfundur Stéttarsambands
bœnda 1987 skorar á Framleiðslu-
ráð að það beiti sérfyrir því að O-
flokks skrokkar fari ekki í smásölu
án þess að þeir séu hlutaðir niður
og fitusnyrtir.
Pá beinir fundurinn því til
Fimmmannanefndar að athuga
leiðir til að ákveða slátur- og
heildsölukostnað þannig að sem
svipuðust verðhlutföll verði milli
flokka til framleiðenda og í heild-
sölu.
Jafnframt telur fundurinn að
endurskoða beri ákvarðanir um
verðfellingu þessara flokka efunnt
reynist að koma þessu kjöti á
markað með fyrrgreindum hætti
og miða þá verðfellinguna við það
hversu kostnaðarsamt þetta
reynist".
Samþykkt samhljóða.
Emil Sigurjónsson flutti enn 5.
tillögu allsherjarnefndar.v
Nú var hún á þessa leið:
„Aðalfundur Stéttarsambands
bœnda 1987 beinir því til stjórnar
þess að koma á fót starfshópi til að
vinna að breyttri skipan ellilífeyris-
mála bænda.
Breytingarnar miði að því að
bændum verði gert kleift að taka
ellilífeyri fyrr en núverandi lög
heimila ef þeir hætta að mestu eða
öllu leyti framleiðslu kindakjöts og
mjólkur en sitji áfram á jörð sinni.
Fullvirðisréttur jarðarinnar sé
geymdur ónýttur þar til kynslóða-
skipti fara fram, enda séu þau
tilkynnt með ákveðnum fyrir-
vara“.
Samþykkt samhljóða.
13. Tillaga nefndar um stefnu-
mörkun.
Haukur Halldórsson flutti þessa
tillögu að nýju og gerði grein fyrir
þeim breytingum sem nefndin
hafði gert á henni.
„Síðustu ár hafa verið íslenskum
landbúnaði átakamikill og erfiður
reynslutími. Prátt fyrir óskir Stétt-
arsambands bœnda allt frá árinu
1968 fengust heimildir til stjórnun-
ar mjólkur og kindakjötsfram-
leiðslu ekki lögfestar fyrr en 1979
en þá var framleiðsla þessara
greina 20-30% umfram innan-
landsneyslu og skilaverð á er-
lendum mörkuðum orðið mjög
lágt.
Með samþykkt búvörulaganna
nr. 4611985 hefur Alþingi markað
stefnu í málefnum landbúnaðar-
ins nœstu ár. Stefnumörkun þessi
og samningar um afurðamagn á
grundvelli 30. greinar búvörulag-
anna til nœstu 5 ára hefur dregið úr
þeirri óvissu sem ríkti í málefnum
landbúnaðarins og skapað svig-
rúm til nýrrar atvinnuuppbygg-
ingar í sveitum.
Framkvæmd þessarar breyttu
stefnu og aðlögun landbúnaðarins
að nýjum aðstæðum verður megin
viðfangsefni bænda og samtaka
þeirra á næstu árum.
Megintilgangur þessa starfs er
að bœndur njóti í raun sambæri-
legra kjara, fjárhagslega og félags-
lega, við aðra landsmenn. Til þess
að svo megi verða þarf búvöru-
framleiðslan á hverjum tíma að
vera í sem nánustu samrœmi við
óskir og þarfir þjóðarinnar og
markvisst þarfað vinna að aukinni
hagkvœmni í búrekstri og í vinnslu
og sölu búvara.
Pví ályktar fundurinn eftirfar-
andi um framkvœmd landbúnaðar-
stefnunnar.
I. Fjölskyldubú verði áfram ríkj-
andi rekstrarform í íslenskum
landbúnaði.
Stefnt verði að því að bœndur
sem byggja afkomu sína eingöngu
á landbúnaði geti haft bú sem með
hagkvæmri tækni og eðlilegu
vinnuálagi veiti fjölskyldu sam-
bærilegar tekjur og aðrar starfs-
stéttir njóta.
Leitað verði leiða til að bændur
geti notið orlofs og reglulegra
frídaga.
II. Framleiðsla mjólkur og kjöts
miðist fyrst og fremst við innlenda
markaðinn og rík áhersla verði
lögð á að þœr landbúnaðarafurðir
sem þjóðin þarfnast séu sem mest
af innlendum toga. Er það í sam-
rœmi við stefnu flestra þjóða í
okkar heimshluta og byggist m.a.
á öryggishagsmunum.
III. Afram skal lagt kapp á að
þróa nýjar og gjaldeyrisskapandi
búgreinar og nýta alla hagkvæma
útflutningskosti. Efla ber iðnað
sem byggi á hráefnum frá íslensk-
um landbúnaði.
IV. Hinirýmsu kostirsem landið
býður upp á verði nýttir til fjöl-
þættrar atvinnustarfsemi samhliða
öflugu átaki í uppgrœðslu lands og
varðveislu náttúruauðlinda.
V. Rannsóknir í þágu landbún-
aðarins verði efldar með tilliti til
breyttra aðstæðna.
Leiðbeiningaþjónusta verði
aukin og megináhersla lögð á
leiðbeiningar til einstaklinga og
aðstoð við byrjendur í nýjum bú-
greinum.
Starfandi bændum verði gefinn
kostur á endurmenntun.
VI. Búgreinafélögunum verði
gert kleift að taka upp stjórnun á
eigin framleiðslu. Kjötfram-
leiðendur hafi samráð sín á milli.
Við stjórnun framleiðslunnar
verði aukið tillit tekið til landkosta
og möguleika einstakra byggða til
fjölþættra landnota og nýrrar at-
vinnuuppbyggingar.
VII. Framleiðsluhættir í land-
búnaði mótist fyrst og síðast af
viðleitni til að mæta fjölbreyttum
þörfum og óskum neytenda og
stöðugt verði unnið að vöruþróun
og markaðssetningu í sama augna-
miði.
Vinnsla og markaðssetnig bú-
vara verði sem mest í höndum
fyrirtœkja bænda og undir þeirra
stjórn.
VIII. Stéttarsamband bænda
Freyr 765