Fréttablaðið - 18.01.2012, Blaðsíða 17

MIÐVIKUDAGUR 18. janúar 2012 17
Reglulega gerast forystumenn almenna vinnumarkaðarins
og tilteknir þingmenn sekir um
að fara fram með vafasamar full-
yrðingar um lífeyrisréttindi opin-
berra starfsmanna líkt og um
staðreyndir sé að ræða. Þær full-
yrðingar ganga út á að þeir sem fái
greitt úr opinberu lífeyrissjóðun-
um hafi mun meira til framfærslu
en þeir sem fá greitt úr almennum
lífeyrissjóðum. Nú hafa BSRB, KÍ
og BHM látið óháðan aðila kanna
málið og á málþingi fyrrnefndra
bandalaga um lífeyrismál sem
fram fer á Grand hóteli á morg-
un verða niðurstöður þessarar
vinnu kynntar. Þar mun dr. Bene-
dikt Jóhannesson hjá Talnakönn-
un kynna skýrslu sína sem fjallar
um samspil lífeyrisgreiðslna,
almannatrygginga og skatta.
Skýrslan sýnir glögglega að
munurinn á ráðstöfunartekjum
eftir því hvort lífeyrisþegar fá
greitt úr opinberum eða almenn-
um lífeyrissjóðum er mun minni
en gjarnan hefur verið haldið
fram. Rétt er að opinberu lífeyr-
issjóðirnir greiða hærri lífeyri en
hinir almennu. En það segir ekki
alla söguna. Lög tryggja öllum
lífeyrisþegum lágmarksfram-
færslu frá Tryggingastofnun en
greiðslur úr lífeyrissjóðum drag-
ast frá þeirri upphæð með tilteknu
skerðingarhlutfalli.
Forystumenn almenna vinnu-
markaðarins hafa fram til þessa
aðeins horft á greiðslur lífeyris-
sjóðanna og bent á að þær séu
hærri hjá þeim opinberu en alger-
lega horft fram hjá jöfnunaráhrif-
um skatta og greiðslna frá Trygg-
ingastofnun. Þegar tillit hefur
verið tekið til þessara þátta sést
að munur á ráðstöfunartekjum
lífeyrisþega hjá opinberu sjóðun-
um og hinum almennu er um 6%
en ekki rúmlega 20% eins og oft
hefur verið haldið fram. Því hærri
sem greiðslur úr lífeyrissjóðum
eru því minni er kostnaður ríkis-
sjóðs í gegnum almannatrygg-
ingar Tryggingastofnunar. Dulin
skuldbinding ríkissjóðs í gegnum
Tryggingastofnun vegna sjóðs-
félaga almennu sjóðanna er því
gríðarleg enda greiðslur Trygg-
ingastofnunar til þeirra hlutfalls-
lega mun hærri og skattgreiðslur
þeirra lægri en lífeyrisþega opin-
beru sjóðanna.
Hin meintu lúxuslífeyrisrétt-
indi opinberra starfsmanna hafa
gjarnan verið notuð sem rök fyrir
lægri launum þeirra og því hald-
ið fram að á heildina litið jafnist
ævitekjur opinberra og almennra
starfsmanna út á elliárunum.
Hins vegar sést af útreikningum
að þegar ævilaun eru borin saman
bera opinberir starfsmenn skarðan
hlut frá borði. Að opinberir starfs-
menn eigi að vera á lægri launum
en þeir sem eru á almenna mark-
aðnum vegna betri lífeyriskjara
eru þess vegna rök sem halda ekki
vatni.
Það er von BSRB, KÍ og BHM
að órökstuddar fullyrðingar um líf-
eyrismál opinberra starfsmanna
heyri brátt sögunni til. Málþing
bandalaganna á Grand hóteli á
morgun er mikilvægt innlegg í
umræðuna um lífeyrismál og eru
áhugasamir hvattir til að kynna
sér efni þess. Nú er vinna við nýtt
samræmt lífeyriskerfi fyrir alla
landsmenn hafin þar sem allir
aðilar eiga að koma með opnum
huga að borðinu. Það er sjálfsagt
réttlætismál að jafna lífeyrisrétt-
indi landsmanna en um leið þarf að
huga að jöfnun launa. Þessar leið-
réttingar mega þó ekki eiga sér
stað með þeim hætti að skerða rétt-
indi hjá einum hóp til að færa hann
nær öðrum líkt og stundum virð-
ist vera viðkvæðið þegar kemur
að lífeyrismálum opinberra starfs-
manna. Það er hagur allra að við
vinnum saman að betri lífskjörum
handa landsmönnum öllum.
Munur lífeyrisréttinda minni en margir telja
Það er sjálfsagt réttlætismál að jafna lífeyris-
réttindi landsmanna en um leið þarf að huga
að jöfnun launa. Þessar leiðréttingar mega þó ekki
eiga sér stað með þeim hætti að skerða réttindi …
Lífeyrisréttindi
Elín Björg Jónsdóttir
formaður BSRB
Guðlaug Kristjánsdóttir
formaður BHM
Þórður Á. Hjaltested
formaður KÍ
AF NETINU
Staðgöngumæðrun
í velgjörðarskyni
Frá upphafi Íslandsbyggðar má
segja að staðgöngumæðrun hafi
viðgengist hér. Konur hafa alið
börn og fært þau öðrum konum
til uppeldis og umráða. Mér er
enn minnisstætt viðtal við 20
barna móður sem var sýnt í sjón-
varpinu fyrir allmörgum árum.
Hún nefndi það sérstaklega,
gamla konan, að systir hennar
hefði aldrei getað eignast börn
og sagði eitthvað á þessa leið:
„En ég gat bætt úr því, ég gaf
henni tvö. Ég átti nóg.“
Það er svo undarlegt að það við-
horf að kona geti fætt og gefið
barn skuli hafa verið svo mikið
tabú í samfélagi okkar á seinni
tímum. Við erum samfélag sem
samþykkir fóstureyðingar þegar
aðstæður krefjast. En er þá ekki
einkennilegt að það skuli vera
tabú að ganga með barn fyrir
aðra?
http://blogg.smugan.is
Ólína Þorvarðardóttir
Nánari upplýsingar á www.rsk.is
Greiðslur í
séreignarsjóði
Launagreiðendur sem annast skil á iðgjöldum launþega
samkvæmt samningum um viðbótartryggingavernd og
séreignarsparnað skulu á árunum 2012, 2013 og 2014
draga að hámarki 2% af iðgjaldsstofni, nema launþegi
óski sérstaklega eftir að hlutfall iðgjalds verði hærra.
Vakin er athygli á því að rétt er að hafa samráð við
launþega ef hann greiðir í fleiri en einn séreignarsjóð.
Launagreiðendur athugið: