Dagfari - 01.11.2006, Blaðsíða 19

særði íslending lífshættulega með hníf í Tryggvagötu.
Atburöarásin var á þá leið að við að vera sleginn með
flösku sortnaði hermanninum fyrir augum og eftir lá
íslendingurinn í blóði sínu. Sumsé: Maður er sleginn
og verður hræddur. Vió tekur frumstætt viðbragð skil-
yrtrar hegðunar sem er bundið í undirmeðvitundinni.
Algerlega ósjálfrátt hefur hann sært meðbróður sinn á
stórhættulega staði mörgum hnífsstungum sem hver
og einasta hefði getað banað honum.
Ljóslifandi birtist okkur árangurinn af áralangri
herþjálfun. í hnotskurn snýst hún um að framfylgja
skipunum (eða eðlishvötum) og drepa óvininn áður en
hann drepur þig. Gagnrýnin hugsun eða sjálfstætt
mat á aðstæðum á þar ekki upp á pallborðið. Þaó
virðist því mótsögn að ætla að virkja hugvit og menn-
tun en á sama tíma bæla það með herþjálfun.
Enda er ekki heil brú í þessu. Á hátindi þenslunnar er
rætt um að skapa ný opinber störf. Þegar friður ríkir
á að fjölga mönnum undir vopnum. Þegar skorió er
niður heilbrigðiskerfl sem bjargar fólki, skal styrkt
hernaðarkerfi sem drepur fólk.
Ráðamenn Vesturlanda geta ekki séð af sjö þúsund-
ustuhlutum þjóðarframleiðslunnar í þróunaraðstoð
en ræða fjálglega um að leggja aukið fé í her og hern-
aðarsamvinnu.
Það væri nöturlegt að heyra þá réttlæta það val sitt
fýrir þeim 800.000 börnum sem árlega deyja úr mis-
lingum. Ekki bóluefni - kaupum byssur. „Fyrirgefðu,
fyrirgefðu, anginn litli, anginn minn. Ég ætlaði að
skjóta hann pabba þinn.“
- Eyjólfur Þorkelsson
Greinin birtist áður á vefritinu Vefritið.is
temnYm-mMHUG/wi-múuMmM - seaemt finfam -autm/m 'msrtnÍKSM- úumwm{xmíksm -omú* Vt/Ftánit-
HmR JðMMm - Mstín teT<&*sn}nri* sum - öuruf Máw <nr//vjar - 'ou'm pcmmctin,/; -
pím Kfimsron-mtáYi cisuar -pi/npm íuwttn.
nm KoM--em AMKrúaaim/rim Uáatrsxr - pu/tnm vímkk - x, niiH
Kyh/mh ■■ iuouöK wttxotesur - HuetíiN hi\uNDsoirriK.
TDömmun oú smm eihhuo - smtök msTÖpvMNPsmmM
Dagfari • nóvember 2006 19