Heimilisritið - 01.06.1945, Blaðsíða 10
sagði hún blíðlega. „Eg veit
hvernig Michael er og hvernig
líf mitt verður sem kona hans.
En ég get ekki svikið hann núna,
Barry. Hann á engan að nema
■mig og hann hefur óbilandi
traust á mér. Það er skylda mín
að...
„Skylda!“ hrópaði Barry ákaf-
ur. „Hvaða skyldur binda þig við
drykkjuræfil, sem ekkert getur
og ekkert vill. Og svo er eitt,
sem ég hefði helzt ekki viljað
að ég þyrfti að segja þér. En
gæti það ef til vill orðið til þess
að opna augu þín, þá verð ég að
skýra þér frá því. Hann hefur
ekki einu sinni verið þér trúr.
Hann hefur verið í tæri við
Kanak-stelpu — eina af inn-
fæddu stúlkunum hérna. hann
hefur lifað með henni. Það er
hennar sæti, sem þú skipar nú,
Hazel. Þú — þú — sem..
Hazel varð náföl.
„Eg trúi þér ekki“, hvíslaði
hún. „Það er ekki satt“.
„Jú, það er satt. Það er and-
styggilegt að ég skuli þurfa að
segja þér það. Skilurðu nú, að
það er ógerningur fyrir þig að
giftast þessum manni? Það væri
ef til vill annað mál, ef þú elsk-
aðir hann, en það er ekki því að
heilsa. Þú elskar mig, Hazel. Það
veit ég, þó að þú hafir aldrei
sagt mér það. Vertu nú hrein-
skilin við sjálfa þig“.
HAZEL var á báðum áttum
litla stund.
Það var satt, sem hann sagði.
Ást hennar til Barrys var svo
öflug, að nærri lá að hún sigraði.
Efasemdir vöknuðu í hug
hennar. Hafði hann rétt til þess?
Myndi fó.rn hennar verða árang-
urslaus? Var Michael verður
hennar, ef Barry fór með rétt
mál? Þetta var allt svo óviðfeld-
ið — en ef það var satt, þarfn-
aðist Michael hennar þá ekki
þeim mun meira?
„Þetta er tilgangslaust, Barry.
Það sem þú segir gerir engan
mismun. Eg veit ekki hvað
Michael hefur áður gert, en hann
er þá að minnsta kosti búinn að
segja skilið við slíkt nú. Ef þú
elskar mig í raun og veru, getur
þú ekki sýnt það á betri hátt,
en þann að fara núna og gera
aldrei tilraun til að hitta mig
framar“.
„Hazel!“
Andvarp hans rann henni til
rifja. Henni féll sárt að láta sem
hún sæi ekki örvæntinguna í
svip hans. Hún sneri sér undan
og gerði sitt ýtrasta til að láta
eins og ekkert væri, þegar hún
sagði:
„Vertu nú góður, elsku Barry
minn, og farðu. Eg má til með
að vera ein“ .
Hann gekk nær henni, en sá
um leið í svip hennar, að hann.
a
HEIMILISRITIÐ