Heimilisritið - 01.06.1945, Blaðsíða 36

það væri hættulegt fyrir hann
að hafa þessar fegurðargyðjur í
kringum sig á skrifstofunni. Og
ég hafði á réttu að standa, eins
og alltaf, þegar velferð sonar
míns á í hlut. En hvað um það,
ég vil ekki gefa samþykki mitt
til þessarar giftingar. Ég hef
aðrar fyrirætlanir hvað framtíð
Jacks snertir. Hafið þér skilið
mig fullkomlega?"
Jane var orðlaus. Svo að Jack
elskaði hana og hafði í hyggju
að giftast henni. — Þetta hafði
hann sagt móður sinni! Hann
hafði þá allan tímann vitað um
tilfinningar hennar til hans. —
Hjarta hennar fór að slá örara.
Hún varð vör við að blóðið hljóp
fram í kinnar hennar af ham-
ingjugleði, sem gagntók hana.
En þegar frúin tók aftur til máls
var eins og blóðið stirðnaði í
æðum hennar.
;,Ég er skilningsdauf, en ég er
örlát, fröken Merriman mín. Ég
skal greiða yður vel og kosta
yður til útlanda, ef þér gleym-
ið Jack . . .“ Hún dró ávísun upp
úr tösku sinni, breiddi vandlega
úr henni á borðið fyrir framan
Jane og sagði:
„Hérna sjáið þér það svart á
hvítu að ég er örlát. Fyrir þús-
und sterlingspund getið þér
keypt yður mikið af fallegum
fötum, góða mín, — en ef þér
mynduð hinsvegar giftast Jack
yrðuð þér að líða skort, því að
hann fengi ekki eyri frá mér“.
Og það var afgerandi tónn í rödd
hennar. Jane var ekki í vafa
um að henni var alvara. Hún
myndi ekki víla það fyrir sér að
framkvæma hótun sína.
En Jane átti erfitt með að
hugsa skýrt. Þetta kom allt svo
óvænt. Hún reyndi að átta sig á
öllum aðstæðum. Hváð átti hún
að gera? Ósjálfrátt greip hún á-
vísunina, sem gamla hefðarfrúin
hafði lagt fyrir hana.
Frú Chenoweth einblíndi á
hana sigri hrósandi. Hún fór of-
an í tösku sína aftur.
„Og hérna, góða mín, er far-
seðill til Ameríku". Hún leit á
armbandsúr sitt. „Ég tók mér
það bessaleyfi að senda þjón-
ustustúlku frá mér heim til yð-
ar, til þess að pakka niður fyrir
yður. Þér hafið rétt aðeins tíma
til að sækja farangurinn, áður
en þér farið um borð, og leysa
út ávísunina í bankanum í leið-
inni. Skipið siglir í kvöld og
bílstjórinn minn ekur yður, eftir
því sem þér þurfið, þangað til.
Og hér er ég með vélritað bréf,
sem þér skuluð skrifa undir, sem
er til sonar míns, og í því segir,
að þér hafið orðið að fara í flýti
af landi burt og að þér hafið
aldrei elskað hann af heilum
hug. Gjörið þér svo vel“.
Næstum ósjálfrátt skrifaði
34
HEIMILISRITIÐ