Heimilisritið - 01.06.1945, Blaðsíða 37

Heimilisritið - 01.06.1945, Blaðsíða 37
Jane undir bréfið. Hún var skjálfhent og augu hennar fyllt- ust af tárum. Henni féll sárt að gefa yfirlýsingu um, að hún sleppti öllu tilkalli til Jacks, en líklega var það honum fyrir beztu — Jack var ungur . . . ÞEGAR skipið lagði frá hafn- arbakkanum hafði Jane komið farangri sínum um borð og fengið kvittun hjá skipstjóran- um fyrir því, að hún hefði lagt eitt þúsund pund sterlings inn í peningaskáp skipsins. Hún leit út á hafið, þangað sem hún var að fara og kanna nýtt líf. Henni varð hugsað til Jacks og sagði með sjálfri sér: „Hann sagði mömmu sinni að hann elskaði mig“. Hún hét því að hugsa til Jacks öðru hverju með þeirri virðingu, er konur sýna góðum biðlum, sem þær hryggbrjóta. Sama kvöldið sendi frú Che- nowith syni sínum símskeyti, þangað sem hann hafði farið í viðskiptaerindum: FYRIRGEFÐU MÉR STOP ÉG VISSI STRAX AÐ EINKA- RITARI ÞINN JANE MERRI- MAN VAR Á EFTIR ÞÉR PEN- INGANNA VEGNA AÐEINS STOP BORGAÐI HENNI VEL OG SENDI HANA TIL AME- RÍKU STOP TAKTU ÞETTA EKKI NÆRRI ÞÉR ÞVÍ MAMMA VEIT ALLTÁF BET- UR í ÞESSUM EFNUM STOP ÁSTARKVEÐJA. Jack svaraði með þessu skeyti: FYRIRGEFÐU MÉR STOP NÝGIFTUR NÝJA EINKARIT- ARANUM MÍNUM STOP JANE MERRIMAN ER HÆTT AÐ VINNA HJÁ MÉR FYRIR TÍU DÖGUM OG RÉÐI SIG ANN- AÐ STOP MAMMA VEITEKKI ALLTAF BETUR STOP ÞÚ BORGAÐIR EKKI RÉTTUM EINKARITARA STOP ÁSTAR- KVEÐJA — JACK. ENDIR ORÐSPEKI Boðorðin, sem ég hef sett mér í lífinu, eru blátt áfram þessi: dragðu ekki af þér við vinnu þína, takmarkaðu skemmtanir þínar, láttu þig jafnlitlu varða hinar góðu og slæmu skoðanir annarra, komdu aldrei illa fram við vin þinn, reiðstu aldrei ut af neinu, lifðu hvert andartak eins algerlega og unt er, og vertu alltaf ánægður með lífið en aldrei með þig sjálfan. George Jean Nathan Enginn flokkur er eins slæmur og forystumenn hans. Will Rogers. Sá þyngsti kross sem lagður er á karlmanninn er að geta ekki gortað af því við konuna sína, hvað konur reyndu að daðra við hann. Helen Rov.land HEIMILISRITIÐ 35
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.