Heimilisritið - 01.04.1946, Page 4

Guy de Maupassant:
Tveir
VINIR
HIN UMSETNA Parísarborg
þjáðist af ógnum hungursins.
Fáir spörvar sáust nú orðið á
húsþökunum, og rottumar voru
jafnvel óðum að hverfa úr skolp-
ræsunum. Fólkið var reiðubúið
að leggja allt sér til munns.
Monsieur Morissot, úrsmiður,
sem hafði misst atvinnu sína,
reikaði í hægðum sínum um
trjágöngin á björtum janúar-
morgni, með hendur í vösum og
tóman maga, þegar hann stóð
skyndilega augliti til auglitis við
gamlan vin. Það var veiðifélagi
hans, Monsieur Sauvage.
Áður en stríðið brauzt úr, fór
Morissot oft að heiman snemma
á sunnudagsmorgnum með
bambusstöng í hendi og blikk-
kassa á bakinu stytztu og beztu
leið til íle Marante. Ekki var
hann fyrr kominn i þetta
draumaland sitt en hann byrj-
aði aðveiða. Og hann hélt áfram
veiðinni fram á nótt.
2
Franski rithöfundurinm
Guy de Maupassant er
einhver frægasti smá-
sagnarithöfundurinn, sem
uppi hefur* verið. Hann
fæddist árið 1850 og dó
aðeins 43 ára gamall, eft-
ir að hafa ritað yfir 300
sögur. Þær liafa fleiri eða færri verið þýdd-
ar á öll menningarmál. Margar af sögum
lians hafa komið út á íslenzku og notið
mikilla vinsælda.
Hérna hitti hann á hverjum
sunnudegi feitan, lítinn og glað-
an náunga, Monsieur Sauvage,
smákaupmann, sem var líka
forfallinn veiðimaður. Ósjaldan
höfðu þeir setið hálfan daginn
hlið við hlið með stengumar í
höndunum, sveiflandi fótunum
yfir vatninu. Þessir tveir menn
höfðu tengzt órjúfanlegum vin-
áttuböndum.
Suma dagana skiptust þeir
ekki á einu orði. Aðra daga mös-
uðu þeir. Þeir skildu hvom ann-
an fullkomlega án þess að segja
orð, af því að þeir höfðu gaman
af því sama og vom eins skapi
farnir.
— Nú, þegar þeir báru kennzl
hvor á annan, tókust þeir í
hendur, hrærðir af að hittast
aftur undir svo ólíkum kring-
umstæðum. Monsieur Sauvage
stundi, um leið og hann muldr-
aði: „Hvílíkir skelfingartímar!“
Morissot hristi höfuðið og and-
HEIMILISRITIÐ