Heimilisritið - 01.04.1946, Blaðsíða 41

hnénu', og‘ þá getur verið, að
stríðið verði búið. Hvar er vin-
urinn núna?“
„Síðasta bréf, sem ég fékk, var
frá Frakklandi“, sagði Morgan.
„Hann var gerður að sergent
skömmu eftir að innrásin hófst.
Fékk tvö heiðursmerki líka, sem
hann sendi mér til geymslu. Af
tilviljun las ég í blaði, hvemig
Roy Morgan sergent frá Chic-
ago fór fyrir mönnum sínum að
lyfjabúð, náði henni á sitt vald
og tók til fanga sex Þjóðverja.
Kölluðu hann fífldjarfan her-
mann. Skrítið. Styrjöldin gerir
hetju úr lágkúru eins og Ed
Walsh. Ef hann hefði dvalið
héma, myndi hann sennilega
hafa veslazt upp í rennusteinin-
um eða í grjótinu".
„Já“, sagði Kessler. „Ég býst
við, að þú hafir gert honum góð-
an greiða, þegar allt kemur til
alls“.
„Ég klippti greinina út og
geymdi hana“.
„Þú hefðir átt að senda hon-
um hana“.
„Ég ætlaði að gera það, en —“
Morgan hikaði og fór í vasa sinn.
„Ég ætlaði heldur að bíða þar til
hann kæmi aftur“, bætti hann
við.
„Mér var að detta í hug“,sagði
Kessler. „Það getur verið, að
honum verði komið í annan
heim hvenær sem er“.
Morgan rétti honum sím-
skeyti. „Þetta kom síðdegis.
Frá hermálaráðuneytinu“.
Kessler starði á hina stuttu
tilkynningu. „Týnzt í orustu“,
las bann. „Ef til vill hefur hann
aðeins verið tekinn til fanga“.
„Getur verið“, sagði Morgan.
„Annars er leitt, ef hann hefur
látið lífið núna, þegar hann var
á góðri leið með að koma sér á-
fram“.
„Bamaskapur", sagði Kesslér
háðslega. „Það bezta, sem fyrir
gat komið. Hvað hefði hann átt
iað gera, þegar hann kæmi úr
stríðinu? Það stoðar lítið að vera
hetja og hafa fjölda heiðurs-
merkja. Hann myndi hafa orðið
að sama flækingnum og hann
var, þegar þú fannst hann“.
„Kessler leit á úrið sitt. „Vissi
ekki, að það væri orðið svo
framorðið. Ég verð að fana að
halda á stað. En þú ert ágætur,
Roy. Sé ekki, að þetta Walsh-
mál geti orðið til fyrirstöðu. Það
er vöruhús í Fíladelfíu, sem ég
þarf að taka til athugunar. Það
tekur enga stund. Ég hef tvo
góða náunga í vörubílnum og
þarf einn 1 viðbót. Þú getur
unnið þér innfljótteknapeninga
og komið aftur undir þig fótun-
um. Hvemig hljómar það?“
„Eins og englasöngur“, mælti
Morgan „Ég hef not fyrir pen-
inga og ætja ekki aftur í svín-
HEIMILISRITIÐ
39