Heimilisritið - 01.04.1946, Blaðsíða 45

Heimilisritið - 01.04.1946, Blaðsíða 45
að minnsta kosti munað eftir heimilisfanginu. Morgan lagði höndinu á öxl drengsins. „Þú mátt ekki gráta meira“, sagði hann vandræða- lega og hásróma. „Þetta mun allt lagast. Ég er glaður yfir því, að þú komst, Jimmie“. Snáðinn leit upp, og það glitr- uðu tár í augum hans. ,,Ég er lika glaður“, snökti hann og brosti. ,,Þú .... þú ert ekki glæpa- maður — er það? Mamma kall- að.i þig það. Hún sagði, að við værum ekki hiá þér, af því að þú værir ekki góður“. Morgan hristi höfuðið. „Nei, Jimmie, faðir þinn er ekki þorp- ari“. Hann var á báðum áttum og lagði handlegginn yfir axl- ir hins, sem þrýsti sér upp að honum. Það var ómögulegt að skýra þetta fyrir drengnum, ekki núna að minnsta kosti. Hann myndi ekki skilja það, en verða fyrir vonbrigðum. Ein- hvem tíma seinna------- „Ég er viss um, að þú ert hissa á því að eiga stóran strák eins og mig, er það ekki?“ sagði Jimmie og hélt þétt í hönd Morgans. „Ég er orðinn sex ára. Mamma sagði, að þú vissir ekki, að ég hefði fæðzt“. Morgan svaraði ekki. Það var farið að skyggja í herberginu, og ljósin utan frá götunnifyrir neð- an vörpuðu skuggamyndum á veggina og loftið. Morgan gekk. að glugganum með drenginn við hlið sér. Á götuhorninu fyrir neðan sýndu vísarnir á stóru klukkunni hálf-átta. Kessler myndi verða gramur og að lík- indum ekki gefa honum annað tækifæri, en það gerði ekkert til. Aðalatriðið var, að nú hafði Edward Walsh að einhverju að hverfa, þegar hann kæmi aftur, einhverju sem hann gat verið stoltur af og unnið fyrir. Og Morgan bjóst við því að fá til- kynningu um það þá og þegar, að sergentinn hefði verið tek- inn til fanga, eða hefði flúið og væri aftur með herdeild sinni. Þannig myndi það fara, það var hann viss um. Þegar hann sneri sér við og kveikti ljósið, sá hann húfuna, hanzkana og stígvélin á gólfinu í horninu. Hann tók þau upp og bjó um þau 1 ferðatösku sinni. Það myndi alls ekki verða svo slæmt að skipta um vinnutíma og vinna að degi til. Hann ætl- aði út snemma næsta morgun og leigja herbergi nær skipa- smíðastöðinni, þar sem hann gæti látið líta eftir Jimmie, með- an hann væri að vinna. Helzt í húsi með garði. Það myndi verða gaman að hafa drenginn hjá sér. ENDIR HEIMILISRITIÐ 43
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.