Heimilisritið - 01.07.1946, Qupperneq 8

E. R. Grovers og G. H. GroVers sfyrifa hér athyglis-
verða smágrein um alvarlegt þjó&félagsvandamál —
SKILNAÐUR er ekki allra meina bót
Hér eru nokkrar af spurningum þeim, sem öll hjón ættu
að legrgja fyrir sig, áður en þau ákveða að skilja:
Verð ég ekki einmana og saknandi á eftir?
Mun ég ekki sjá eftir börnunum eða öðru því, sem mér
hefur verið hjartfólgnast?
Hef ég reynt til hlýtar að bæta sambúðina?
Hafa foreldramir spillt á milli okkar?
EITT SINN var sagt, að fyrsta
skilyrði j'yrir því, að hjóna'band
gæti orðið langvinnt og hamingju-
samt, væri, að réttar persónur veld-
ust saman. Flestir standa í þeirri
trú, að þeir séu að velja sér eina
rétta aðiljann, þegar hann og hún
eru gefin saman í hjónaband.
Mjög margir stofna hjónabands-
hamingju sinni einmitt í hættu,
með því að vera of sannfærðir í
þessum efnum. En þegar komið
er að því að skilnaður sýnist vera
einasta úrræðið, eins og það líka er
í mörgum tilfellum, er vert að at-
huga allar kringumstæður gaum-
gæfilega, áður en rasað er um ráð
fram.
Einkum er nauðsynlegt fyrir
fól'k að reyna að gera sér grein
fýrir hinum eiginlegu tilfinningum
sínum, á tímum styrjalda og ann-
arra byltinga, sem er einungis
stundar ástand. Hafa aðiljar til
dæmis verið lengi aðskildir?
Blekktuð þér yður og gerðuð yður
of háar vonir? Ilafið þið haft
tíma til að vera saman á nýjan
leik og kynnast hvoru öðru á ný?
Hafið þér raunverulega gert yður
grein fyrir því, hvað hjónabandið
er? Getur grunnhyggni hafa eyði-
lagt kynferðilegt samræmi? 011
atriði sem þessi, verða bezt leyst
með því að horfast í augu við stað-
reyndirnar sjálfar, en ekki með því
að gefa alla von upp á bátinn, án
þess að reyna að ráða fram úr
vandamálunum á eðlilegan hátt.
EFTIR SKILNAÐINN
Hjónaskilnaðurinn gerir meira
en að binda endi á núverandi lifn-
aðarhætti yðar. Hann neyðir yður
til að taka upp nýja háttu. Eftir
skilnaðinn bíður yðar mikil óvissa
6
HEIMILISRITIÐ