Heimilisritið - 01.07.1946, Síða 30

ekki þunnur. Ég mæli með Aram.
Kanski ætti hann að fara. Hann
á það skilið að honum sé refsað.
Þau litu öll á mig.
Aram? sagði frændi minn. Þú
átt við drenginn, sem hlær. Þú átt
við Aram Garoghlanian hinn hlát-
urmilda.
Nú, og hvern annan skyldi hann
svo sem eiga við? sagði amrna mín.
Þú veizt fullvel hvern hann á við.
Afi minn sneri sér hægt við; og
í hálfa mínútu einblíndi hann á
ömmu mína.
Ef maður les í bók, sagði hann,
um mann, sem verður ástfanginn af
stúlku og giftist henni, segir höf-
undurinn vissulega frá mjög ung-
um manni, sem rennir ekki grun
í, að stúlkan muni tala í tíma og
ótíma, allt þar til á að fara að
jarða hana nítíu og sjö ára að
aldri. Höfundurinn hefur vissulega
í huga kornungan mann.
Áttu við Aram? sagði hann.
Aram Garoghlanian?
Já, sagði Zorab frændi minn.
Hvað hefur hann á samvizkunni,
að hann verðskuldi þessa hræðilegu
refsingu? sagði afi minn.
Það veit hann bezt sjálfur, sagði
Zorab frændi minn.
Aram Garoghlanian, sagði afi.
Ég reis á fætur og gekk fyrir
afa minn. Hann lagði krumluna
yfir andlit mitt og neri það. Ég
skildi, að hann var ekki reiður.
Hvað hefurðu á samvizkunni^
drengur? sagði hann.
Ég fór að hlæja, því mér datt í
hug það sem ég hafði á samvizk-
unni. Afi minn hlustaði á mig
stundarkorn og fór síðan að hlæja
líka.
Einungis við tveir hlógum. Hin
þorðu ekki að hlæja. Afi minn hafði
bannað þeim að hlæja, ef þau gætu
ekki hlegið eins og hann. Ég var
eini Garoghlanianinn í heiminum,
að honum fráteknum, sem gat hleg-
ið á þann hátt.
Aram Garoghlanian, sagði afi
minn, segðu mér það. Hvað hef-
urðu gert?
Hvenær? sagði ég.
Afi minn sneri sér að Zorab
frænda mínum.
Hvenær? sagði hann. Segðu
drengnum hvaða óþokkabragð
hann á að játa á sig. Hann virð-
ist hafa mörg á samvizkunni.
Hann veit hvaða óþokkabragð
ég á við, sagði Zorab frændi minn.
Áttu við það, sagði ég, að ég hef
sagt nágrönnunum að þú sért vit-
laus?
Zorab frændi minn veigraði sér
við að svara.
Eða átti við það, sagði ég, að ég
hef reynt að herma eftir hvernig þú
talar?
Þetta er drengurinn sem á að
fara með Jorga, sagði Zorab frændi
minn.
28
HEIMILISRITIÐ