Heimilisritið - 01.07.1946, Side 35

yfir ... 4. Tekinn upp um hálsmál-
ið ... 5. Smeygt niður í gegnum
lykkjuna og fellingin mynduð und-
ir hnútnum með vísifingri ... 6.
Togað hægt og þéttingsfast í
breiðari endann — og hnúturinn er
eins og hann á að vera.
Windsorhnúturinn er dálítið um-
fangsmeiri en alls ekki erfiður þeg-
ar hann hefur verið lærður.
1. Breiðari endinn á í fyrstu að
vera á að gizka 30 sm. lengri en
liinn. Hann er lagður yfir mjórri
endann og dreginn upp um háls-
málið eins og sýnt er ... 2. Hon-
um er brugðið fram og undir mjórri
endann ... 3. Svo upp og ofan í
hálsmálið, þanngið að v-myndað-
ur hnútur myndist ... 4. Afram, út
undan hálsmálinu og yfir að fram-
an á venjulegan hátt... 5. Þá aftur
upp í hálsmálið ... 6. Loks er end-
inn dreginn í gegnum hnútlykkj-
una að framan og felling mynduð
með vísifingrinum um leið og hnút-
urinn er hertur.
Þetta er hinn nýji Windsor-
hnútur, sem þykir fara mjög vel og
nú tíðkast mest.
Hún átti von á betra
FORSTJOIUNN í stóru fyrirtæki hérna í bænum er ungur og laglegur pipar-
sveinn. Skrifstofustúlkur hans eru alltaf bálskotnar í honum. Fyrir nokkru fékk
hann nýja stúlku, unga og fríða. Kvöld eitt var hún að vinna í eftirvinnu á
skrifstofunni, þegar hann kom ferðbúinn út úr einkaskrifstofu sinni. Hann gekk
að borði hennar og sagði:
„Eruð þér nokkuð uppteknar í kvöld, fröken?“
„Nei, nei, alls ekki“. Hún roðnaði og leit með tilbeiðsluaugum á hann.
„I'að er gott. Þá ættuð þér að fara snemma að sofa og reyna, rétt til til-
breytingar, að mæta nógu snemma til vinnunnar í fyrramálið".
t
HEIMILISRITIÐ
33