Heimilisritið - 01.07.1946, Qupperneq 51

HÚN ELSKAR HANN
Sp.: Kæra Eva. Eg er ung og vantar
alla lífsreynslu. En ég er leynilega trúlofuð
manni, sem ég elska meira en allt annað.
Mig langar þess vegna til að leggja fyrir
þig faeinar spurningar. Þú verður að fyrir-
gefa, hvað þær eru barnalegar.
1. Er rétt að síma til hans, þó að ég eigi
ekki brýnt erindi við hann?
2. Ég þarf að vakna snemma til vinnu
og það kemur fyrir að hann er lengi fram
eftir í heimsókn hjá mér. Hvernig get. ég
gefið honum í skyn, að hann verði að
fara, án þess að inóðga hann?
3. Stundum sitjum við ein saman og
erum í vandræðum með, hvað við eigum
að tala saman um. Er það af því, að við
eigum of fátt sameiginlegt?
Ilanna.
Sv.: 1. Nei, hringdu ekki mjög oft til
hans og aldrei án þess að hafa ástæðu.
2. SkjaJIaðu hann og láttu sem þú sért
undrandi yfir því, hvað tíminn hafi liðið
fljótt; þú hafir haldið að klukkan hafi
ekki verið nærri því svona margt. Komdu
honum í skiluing um að nú megir þú ekki
leyfa þér að vaka lengur. En vertu á-
kveðin. Hann mun skilja þig og ldakka til
næstu samfunda ykkar.
3. Þið eruð ef til vill þögul að eðlis-
fari. I heimahúsum er þögnin líka gulls
ígildi, og ef þú ert gefin fyrir kyrrð og ró
skaltu gæta þín að tala ekki of mikið.
Þöglir menn ,sem reyna að vera skemmti-
legir verða venjulega hið gagnstæða. Þeir
fara í taugarnar á viðstöddum, af því tal
þeirra virkar uppgerðarlegt. Hinsvegar
geta sumir alllaf talað um eitthvað öðrum
til skemmtunar, af því að þeir eru þannig
gerðir.
Reyndu að kynnast sjálfri þér og kunna
hóf í öllu. Þegar þú ert sjálfri þér sam-
kvæm er sennilegt að hann njóti nærveru
þinnar bezt.
YFDRSJÓN EIGINMANNS
Sp.: Maðurinn minn hefur unnið
um tíma í fjarlægu héraði og hef ég
sannfrétt, að hann leggi lag sitt við
kvenmann, sem er nágranni hans
þar og sem hefur vafasamt orð á sér.
Finnst þér ekki rétt að ég krefjist
skilnaðar? Við höfum að vísu verið
hamingjusöm í hjónabandi okkar.
Við erum barnlaus og bæði rúmlega
þrítug. Ég elska hann innilega, og
framkoma hans kvelur mig því
meira en tárum taki.
K.
Sv.: Ég trúi ekki öðru en að eigin-
maður þinn sjái fljótlega að sér, að
hann komist að raun, hvemig þessi
stúlka er og iðrist veikleika síns.
Hugsaðu ekki um skilnað fyrst um
sinn. Þú getur skrifað honum hlýleg
og glaðleg bréf og vakið hjá honum
löngun til að koma til þín. Ef þú
skammar hann og skapraunar hon-
um í bréfum þínum ferðu villu veg-
ar. Gefðu honum í skyn að þú njótir
lífsins í ríkum mæli. Ef þú elskar
hann, eins og þú segir, þá sérðu eftir
HEIMILSRITIÐ
49