Heimilisritið - 01.05.1948, Síða 21

dulbúið sig! Hann skaut púður-
skoti“.
„JæjaP Lítið á kalkið þarna á
veggnum —
„Já, en —“ Elissa stóð sem
þrumu lostin, gripin skyndilég-
um grun. Það var óhugsanlegt
að Jack gæti gert sig svona ó-
þekkjanlegan — og svo þessi
röcld! Hún sá nú, að vasaklútur-
inn var kominn niður á hálsinn
á manninum. Þá kom í ljós við-
bjóðslegúr munnur og órökuð
haka með rauðu öri.
,.Ekki geðjast mér rétt vel að
Jack yðar Barlow, Elissa“,
sagði Roger Bayard.
„Nei, það er ekki hann. Guð
minn góður, hann hefði getað
skotið yður! Hvað hef ég gert,
að ég skvldi fá ýður hingað!
ILann skaut á yður“.
„Það var ekki liægt að mis-
skilja áform hans“, sagði Bay-
ard. „En hann hefur bara fengið
dálítið sára höku fyrir ómakið.
Ef þér getið fundið snærisspotta,
þá bind ég hann, og svo höfum
við hann með okkur til þorpsins.
Mig grunar að þetta sé náung-
inn, sem framdi morðið í Birm-
ingham um daginn og lýst er eft-
ir“.
ELISSU tókst að finna snæri
og leðuról. Bayard batt mann-
inn rammleg'a. Svo stóð hann
up.p, burstaði af sér rvkið og
sneri sér að Elissu, sem stóð þög-
ul við hlið hans.
„Segið mér nú söguna,
Elissa“, sagði hann.
„Já — en þér megið ekki
horfa á mig á meðan. Eg hef gert
nokkuð afar slæmt, og ég-iðrast
þess. Það stafáði allt af því, að
frú Pitman-Palmer réði yð-
ur til að lesa upp sama kvöldið
og systir mín ætlaði að hafa leik-
sýningu og hafði leigt leikhúsið.
Eva hefði tapað öllum pening-
unum sínum, því við vissum, að
allir myndu fara og hlusta á yð-
ur“.
„Og svo rænduð þér upplesar-
anum“. Röddin var hörð og
hann stóð með báðar hendur á
kafi í jakkavösunum. „Og vin-
.ur yðar Jack átti að koma h-ing-
að og stela bílnum og — það var
afar slungið, Elissa. Ég verð að
segja, að ég dáðist að yður.
Þetta var ljómandi vel hugsað
og prýðilega leikið!“
Varir Elissu titruðu. „Það var
ekki leikur — ekki allt“, hvíslaði
hún.
Hann tók hana allt í einu I
faðm sér og neyddi hana til að
horfa framan í sig. „Hvað var
ekki leikur, ElissaP“
„Þetta!“ Hún lagði handlegg-
ina um háls honum og kyssti
hann. „Þetta var engin uppgerð.
Ég ætlaði að segja yður sann-
leikann áðan — þegar þér höfð-
: HEIMILISRIT ffl
13