Heimilisritið - 01.05.1948, Blaðsíða 33

Hinztu spor
Einmana íer ég um írostbláar heiðar,
fannbarðar lendur og blómsnauða hlíð.
Frostvindahöllin og haföldur breiðar
helgusti hvísla — að endi mitt stríð.
Hroílkaldur geigur mér titrar í taugum,
tregasár harmbeizkja vekur ménund.
Horfi mót stormsveipum hálfbrostnum augum
með haustrún um hvarma og ísbitra lund.
Húmmóðan nálgast og hugur minn þreytist,
hrörnar mér tunga og þyngist um mál.
Minningaþoka mér birtist og breytist
úr blásölum fjarskans — og leggst yfir sál.
Lít ég á bernskunnar langþreyðu stundir,
ljómandi voröld í brattsæknum hug,
umhyggju vina og ástúðarmundir
efla minn vilja og hvetja minn dug.
Man ég er kviklyndið mannorði breytti,
myrkvaðist skýbólstrum festingin heið,
HEIMILISRITIÐ