Heimilisritið - 01.05.1948, Blaðsíða 54

.,Mér hefur skilist að þér
þekktuð Marshall eitthvað“.
„Við Marshall kapteinn erum
lámnug frá barnæsku. En við
höf'ðum ^kki sést í mörg ár —
ein tólf ár, held ég“.
„En frú Ma:fshall?“
„Við höfðum rétt yrt hvora á
aðra, áður en við hittumst hér".
„Haldið þér að gott samkomu-
lag hafi verið með þeim hjónun-
um?“
„Ágætt, er inér óhætt að full-
yrða“.
„Var yður hlvtt til hennar?“
„Nei“.
„Hvefs vegna?“
Það lék dáuft bros um varir
hennar. Hún sagði: „Þér haíið
eflaust komist að því,- að kven-
fólki var lítið um Arlenu Mars-
hall. Henni dauðleiddist innan-
um kvenfólk, og leyndi því ekki.
En hún kunni að kfæða sig. Hún
var afar smekkleg í klæðaburði,
og ég liefði ekkert haft á móti
því að eiga slíkan viðskiptavin“'.
„Hafið þér nokkurntíma
heyrt þess getið, eða orðið varar
við, að frú Marshall hafi orðið
fyrir fjárkúgun?“
Rosamund Darnley varð
undrandi. „Arlena?“ sagði hún.
„Það virðist koma yður á ó-
vart“.
„Já, það verð ég að segja. Eg
á bágt með að hugsa mér slíkt í
sambandi við hana. Ég veit ekki
52
með hverju hefði verið liægt að
þvinga hana í því efni“.
„Ég býst við að eitthvað hafi
getað verið, sem lnin kærði sig
ekki um að maðurinn vissi“.
„Já, má vera — en sannleik-
urinn er sá, að frú Marshall
dró enga dul á framferði sitt“.
„Þér álítið að maðurinn henn-
ar hafi vitað um — sambaud
liennar við aðra menn?“
Rosamund sat hugsandi
nokkra stund.
„Ég veit ekki hvað ég á að
halda. Sannast að'segja hélt ég
þó aldrei, að Aíarshall gengi að
því gruflandi, hverskyns kona
hún var. En ég héí kannslce
misskilið það“.
„Þér haldið að verið geti, að
hann liafi borið fullt traust til
hennar?“
Rosamund varð. hálf stvgg
við. Hún sagði: „Tvarlmenn eru
svo grunnhvggnir. Það getur
verið, að liann hafi borið fullt
traust til hennar. Hann getur
liafa hflldið, að liún aðeins —
vekti aðdáun“.
„Þér vitið ekki af neinum
sem kynni að liafa borið hat-
urshug til hennar?“
„Nei, mér dettur ekki néinn 1
hug. Þér verðið að spyrja ein-
hvern, sem hefur verið henni
kunnugri“.
„Þakka yður fvrir, ungfrú
xDarnley“.
HEIMILISRITIÐ