Heimilisritið - 01.03.1949, Page 26

vegna þess, að hann þekkti þau
betur en hana. Einn góðan veð-
urdag myndi hann einnig hlæja
og tala til hennar.
Hann stóð upp af skrifborði
ungfrú Stern og nálgaðist Mimi.
Skyldi hann koma og tala við
mig? hugsaði Mimi. Hún hafði
nú verið hér í þrjár vikur, og
ennþá hafði hann eklci sagt eitt
orð við hana.
„Ungfrú Mersero“.
„Já?“
„Það er eitt, sem ég vil segja
yður. Hafið þér nokkuð á móti
því að sleppa að bjóð'a góðan
daginn, þegar þér komið?“
„Má ég ekki . .. Það tíðkast
ekki hér, eða hvað?“
„Við getum ekki fellt okkur
við það. Þetta er enginn kvenna-
skóli“.
Hún fölnaði og leit undan.
Hún hafði aldrei heyrt þennan
tón áður, en það var ekki um
neitt að' villast.
Hann getur ekki fellt sig við
mig, hugsaði hún undrandi, en
af hverju?
Þegar hún leit á hann aftur,
lirukkaði hann ennið. Hann
kveikti sér í sígarettu og fleygði
eldspýtunni á gólfið.
„Þér skiljið það auðvitað
ekki“, hélt hann áfram. „Lesið
þér nokkurntíma tímaritið okk-
ar?“
„Já, ævinlega. í hverri viku".
„Og hvernig finnst yður
það?“
„Mér finnst það gott“, sagði
hún. Það hljómaði í rauninni
innantómt, því að í raun og
veru var hún logandi af hrifn-
ingu. „Eg hef verið áskrifandi í
sex ársfjórðunga", bætti hún
við.
„Hafið þér það? Það var dá-
laglegt. Og beinlínis kátlegt,
þegar þess er gætt, að við tök-
um ekki með neinum silkihönzk-
um á þeirri manntegund og
stétt, sem þér tilheyrið. En yð-
ur fellur það vel í geð, segið
þér?“
„Já“, sagði hún vandræða-
lega. Hún óttaðist, að tár kæmu
fram í augu sín, svo hann sæi,
hversu henni sárnaði.
„Það er ótrúlegt“, hélt hann
áfram. „Það er líka ótrúlegt, að
frænka Bristows, þessi gamla,
fína frú í Brooklyn, skuli kosta
þetta blað, sem leitast við að
afmá allt, sem segja má, að liún
sé fulltrúi fyrir! Og svo keinur
Bristow og tilkvnnir mér, að
liann hafi veitt yður starf hér
sem bókagagnrýnandi. Stúlku af
yð'ar gerð! En þér hafið víst á-
nægju af því?“
Hún leit á hann með örvænt-
ingarfullri viðleitni til að sýnast
blátt áfram. „Ef til vill ætti ég
helst að fara mína leið“, sagði
hún. „Ég vissi ekki, að þér lituð
21
HEIMILISRITIÐ