Heimilisritið - 01.03.1951, Blaðsíða 8

Heimilisritið - 01.03.1951, Blaðsíða 8
við höfum lifað í blekkingu öll þessi ár, Seikspír ekki síður en við hin. Við vitum, að hann hef- ur þrek í sér til að gera þetta,. en örstutta stund vonum við, að hann geri það ekki, einungis til að vita, hvað þá muni gerast, einungis til að vita, hvort heim- urinn, sem við höfum byggt upp, muni hrynja saman. Það er langt, langt síðan við settum þessar reglur, og núna, eftir mörg, mörg ár, förum við að velta því fyrir okkur, hvort þær séu réttar, kannski höfum við líka farið villt vegar allt frá byrjun. Við vitum að þetta er list og þetta líkist dálítið liífnu, en samt er það ekki lífið. Það væri gaman að vita, hvort hetja vor verði óhjá- kvæmilega að hafa á sér þennan sorgarsvip allt til enda. Nú sést angistarfullt andlit ritara Tuma. Það er bæði gam- all og trúverðugur maður. Hann hefur þekkt Tuma frá því hann var krakki. Þetta er gert til að koma okkur í skilning um, hvernig statt er fyrir Tuma og til að orsaka meiri spennu í hugum okkar. Svo, í sama tilgangi, kemur allt í einu meiri hraði í mynd- ina, hápunkturinn nálgast. tólfta stundin, örlögin, og Tommi, sonur Tuma, gengur til gamla og trúverðuga ritarans og segist hafa heyrt, að Tumi, faðir sinn, væri lasinn. Hann veit ekki ennþá, að faðir hans veit allt. Þetta er hollivúddskt augnablik. Tónlistin heyrist koma úr fjarlægð. Hann þýtur að dyrunum og ætlar inn til föður síns, hann, drengurinn, sem hafði enda- skipti á alheimslögmálum nátt- úrunnar með því að hafa kyn- ferðisleg mök við seinni konu föðurs síns, síðan bang — skammbyssuskot. Nú veit maður, að forseti Síkagó- og Suðvesturdeildar- innar er farinn yfir um. Æru hans er bjargað. Nú verður hann alltaf mikill maður. Og enn einu sinni hrósar kvik- myndaiðnaðurinn sigri. Virðu- leika tilverunnar verður vand- lega gætt. Allt' í uppnámi af fagnaðarlátum. Hollivúdd verð- ur fær um að framleiða kvik- myndir fyrir almenning eina öld í viðbót. Allt kemur nákvæmlega heim, það er líka áhrifamikið. Stanz. Sinfóníutónlist, hönd Tomma stirðnar á hurðarhún- inum. Gamli og trúverðugi ritarinn veit, hvað hefur gerzt, Tommi veit það, þú veizt það og ég veit það, en að vita er ekkert á við það að sjá. Gamli og trúverðugi ritarinn tekur þetta eins og 6 HEIMILISRITIÐ
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.