Heimilisritið - 01.03.1951, Síða 29

NÓTT í
NEW
YORK
SÖGUKORN
EFTIR KAJ NIELSEN
„Afsakið, ungfrtí, en vilduS pér
vera svo góðar að koma út bér!"
VIÐ HÖFÐUM lent í æstum
kappræðum, sem entust langt
fram yfir miðnætti. Klukkan
var orðin hálf þrjú, þegar ég
hélt af stað frá 158. stræti til
þess að leita að næstu neðan-
jarðarlest.
Veðrið var leiðinlegt, hvasst
og kalt og húðar slagveður. Ég
mætti ekki lifandi sál á leið
minni. Brautarpallurinn, sem
venjulega var krökur af fólki,
var mannlaus.
Járnbrautin rann inn á stöð-
ina með braki og bramli. Það
var líkast því sem heilum hlaða
af matardiskum væri kastað á
gólfið, svo var hávaðinn mikill.
Vagninn sem ég kom inn í var
mannlaus, að undanteknum
karlmönnum, sem sátu steinsof-
andi hlið við hlið á bekk í
fjærsta horninu.
Neðanjarðarlestin hafði verið
á ferðinni allan daginn og var
ákaflega óhrein. Eins og venju-
lega var heil hrúga af sundur
rifnum dagblöðum 1 öðrum end-
anum, sem hafði þyrlazt þang-
að, og loftið var þrungið af
gömlum viðbjóðslegum tóbaks-
reyk. Sem sagt: þetta stakk allt
í stúf við hlýlegu, björtu og vist-
legu íbúðina hennar vinkonu
minnar.
Ég fékk mér sæti frammi við
dyrnar og sneri baki að hinum
sofandi þremenningum, og fór
HEIMILISRITIÐ
27