Heimilisritið - 01.05.1951, Blaðsíða 14

— Verið þið sælar, sagði Vaska allt
í einu, drúpandi liöfði og án þess að
líta á stúlkurnar. Verið þið — sælar . . .
Sumar endurguldu kveðju hans þög-
ular, cn hann sá það ekki; en Lída
sagði aðeins:
— Vertu sæll, Vasili Mironytsj.
— Verið þið sælar . . . og . . .
Læknirinn og burðarmaðurinn tóku
undir handleggi honum og leiddu hann
í áttina til dyranna. En hann sneri sér
aftur við:
— Verið þið sælar .. . ég hef verið .. .
já, ég hef verið . . .
Nokkrar raddir svöruðu:
— Vertu sæll, Vasili.
— Jæja, nú er það of seint . . . hann
hristi höfuðið, og á andljti hans var
svipur, sem alls ekki átti þar heima.
Verið þið sælar ... og fyrirgefið þið
mér í Jesú nafni . . . þið allar, scm . . .
sem ég ...
— Þeir taka hann burt frá mér, vin-
inn minn! æpti allt í einu Axinja og
lét fallast þyngslalega á bekk.
Vaska kipptist við; hann leit upp.
Það var ægileg glóð í augum hans; hann
stóð kyrr eins og hann vildi nema óp
stúlkunnar með allri sinni sál, og hann
muldraði skjálfandi vörum:
—- Heimskingi . . .
— Við skulum nú halda áfrant, sagði
læknirinn og hleypti brúnum.
— Vertu sæl, Axinja. Komdu í heim-
sókn til mín, sagði Vaska hátt.
Axinja hélt áfram að væla.
Stúlkurnar söfnuðust í kringum hana
og horfðu rannsakandi á andlit hennar,
sem hafði misst allt form við grátinn.
Lída laut alveg yfir hana og sagði
byrst:
— Hættu að grenja, Ksúsjka! Hann
er ekki dauður enn. . . Þú getur farið
og heimsótt hann á morgun.
ENDIR

Ég er að velta því fyrir mér
— hvort landkrabbar geti siglt milli
skers og báru.
— hvort eldgígar séu öskubakkar.
— hvort veghefilstjórar séu heflaðir.
— hvort það geti verið brauðlaust
embætti að vera bakari.
— hvort það geti verið hreint í
svínastíu.
— hvort menn þurfi að vera vélsmið-
ir, til þess að hafa lausa skrúfu.
— hvort töggur sé í dreng, sem aldrei
hefu etið töggur.
— hvort hægt sé að greiða sér með
hanakamb.
— hvort bókaormar lifi í bókum.
— hvort sviðalappir geti kallazt notað
skótau.
— hvort hægt sé að leysa æðahnút.
— hvort hægt sé að kalla vatnsber
ann heimilispóst.
— hvort næturgalinn geti orðið galinn.
— hvort hárgreiða geti gníst tönnum.
— hvort ekki sé vindur í þeim, sem
reykja vindla.
— hvort það séu dómstólar í dóm-
kirkjum.
— hvort Indíánar geti roðnað.
— hvort maður á gráum hesti geti
hleypt brúnum.
12
HEIMILISRITIÐ