Heimilisritið - 01.06.1951, Blaðsíða 22

Heimilisritið - 01.06.1951, Blaðsíða 22
tóm. Það var búið að taka til í herberginu og á borðinu lá miði til hans. Terry sá þau aðeins einu sinni eftir þetta. Hann mætti Rósu í garðinum í borginni, þar sem þau höfðu verið gefin saman. Lítill hnokki trítlaði við hlið hennar. Golan lék í lokkum hans, og Terry sá bregða fyrir óreglulegu öri á enni hans. Rósa leit viðkenningarlaust til hans, eins og hún. vildi segja, að hann væri með öllu útþurrkaður úr lífi hennar. En örinu á enni drengsins gleymdi hann aldrei. „Einu sinni afbrotamaður —“ tautaði hann og hélt áfram göngunni — „alltaf afbi'otamað- ur.“ Hann leit ekki um öxl til þeirra, þótt hann yrði að taka á öllu til að stilla sig um það. Hann hugsaði sem svo: „Dreng- urinn hefur rétt til að vaxa upp og verða heiðarlegur maður ef hann vill. Hann á rétt á því.“ Og Terry óskaði einnig, að honum mætti auðnast að bæta fyrir það, er hann hafði mis- gert við son sinn, bæta fyrir örið. Minningin um það sveið honum sárt. Hann var viss um, að Rósa myndi aldrei sjá örið án þess að hata hann fyrir það. Hann var í skuld við son sinn, hvar sem hann annars lifði sem heiðarlegur og virðingarverður maður. Terry gat fyrirlitið alla aðra, sem lifðu heiðarlegu lífi — aðeins ekki son sinn. Jæja — hans hluti af ágóð- anum af ráninu myndi nægja honum það sem eftir væri æv- innar. Edvard myndi krefjast hundrað þúsund dollara sér til handa, afgangurinn myndi skiptast jafnt milli hinna. Með svo mikið fé gæti hann gefið lögreglunni langt nef og lifað í friði og áhyggjuleysi. Hann gæti lifað heiðarlegu lífi hér eftir. Dyrunum var lokið upp og hann heyrði rödd Edvards: „Þá er tíminn kominn, vertu til- búinn — svo förum við.“ Allt var reiðubúið. Vélbyss- urnar voru í bílnum úti í skúrnum. „Þá förum við, Af stað, pilt- ar. Við hittumst við bílskúrinn eftir tíu mínútur.“ Þeir fóru einn og einn í einu niður bakstigann og örkuðu burt, rétt eins og þéir væru að fara í sakleysislega skemmti- göngu. í SKÚRNUM hittu þeir Waite sitjandi við stýrið. Vélin suð- aði. Þetta var lokaður bíll með stei'kri vél — einkaeign Ed- vards. Þegar hann rann út úr skúrnum og niður götuna, líkt- ist hann hverjum öðrum bíl. Engan gat grunað, að hann 20 HEIMILISRITIÐ
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.