Heimilisritið - 01.06.1951, Blaðsíða 26

Bráðin
SELURINN reisti hausinn
hátt upp úr sjónum og aðgætti
með eftirvæntingu árabát í ná-
munda við sig, þar sem menn
voru að leggja net. Þetta var
stór selur. Einn af mönnunum
fjórum stóð aftur í og lagði, liin-
ir þrír reru upp í sterkan straum-
inn. Maðurinn í stafninum kom
auga á selinn, þegar næstum allt
netið var lagt. Hann bölvaði,
lagði strax inn árarnar, greip
byssu, sem lá við lilið' hans og
miðaði á selshausinn.
Selurinn kafaði rétt áður en
skotið reið af. Hann hvarf um
leið og höglin dundu á vatns-
fletinum, þar sem hausinn hafði
verið. Hann sökk fyrst á bakinu
nokkra faðma niður, svo synti
hann á fullri ferð í áttina að
Smáþáttur um
lílsbaráttuna
í sjónum
eftir
LIAM O'FLAHERTY
svörtum kletti. Þar kom hann
upp og stóð í vatninu með bakið
að klettinum. Nú var ekki hægt
að koma áuga á hann. Hann var
alveg samlitur klettinum.
Mennirnir reru í austurátt
eftir að hafa lagt netið. Brátt
hurfu þeir sjónum bak við næsta
tanga. En áraglamrið hevrðist
enn um stund. Það heyrðust
taktföst slögin við ræðin og
skvampið af áratogunum.
Þegar síðasta hljóðið frá bátn-
um dó út, tók selurinn aftur til
sunds. Hann synti gætilega að
litlu dufli úr tjörguðu sauð-
skinni. Hann kafaði, þegar hann
kom á móts við það. Þarna lá
netið fyrir framan liann eins og
veggur, úr svörtum möskvum,
og bærðist til og frá í straumn-
24
HEIMILISRITIÐ