Heimilisritið - 01.06.1951, Blaðsíða 30

Heimilisritið - 01.06.1951, Blaðsíða 30
ég að útvega aðgöngumiða og sælgæti . . . og þú! Nei — mikið líður tíminn fljótt“. „Allt í lagi Fritz. Eg skal gera þetta fyrir þig. Hvernig á ég að þekkja stúlkuna?“ „Já, það er rétt. Stúlkan, sem bíður í kaffihúsinu Dúfan, held- ur á skræpóttum vasaklút. X>ú átt að liafa þessa grænu bók í hendinni. Þá þekkið þið hvort annað“. „Og um hvað á ég að tala við hana? Hvernig á ég að hegða mér, Fritz?“ „Segðu og gerðu það sem þú vilt. Eg læt þér stúlkuna alveg eftir. Og þakka þér svo kær- lega“. Hann var þotinn. Ég hélt beinustu leið í veitingastofuna „Dúfan“, sem var skammt þaðan. Eg sá stúlkuna sitja við glugga- borð með vasaklútinn í annarri hendinni. Og hún var ekki af verri endanum, heldur falleg, ó- venjulega falleg. Eg lét bera á grænu bókinni. Hún kinkaði kolli brosandi. Eg gekk til henn- ar og kyssti hina mjúku og litlu hönd hennar. „Þá get ég stungið þessum hræðilega vasaklút niður“, sagði hún, um leið og hún lét klútinn í töskuna sína. „Eg var alveg í þessu að taka hann upp. — Er- uð þér annars vanur að auglýsa eftir vinkonum?“ „Aldrei, það geri ég aldrei nokkurn tíma“. „Þá hefur þetta víst verið í fyrsta skipti?“ spurði hún bros- andi. „Já, fyrsta tilraunin, og sýni- lega vel heppnuð“. Já, mér geðjaðist vel að henni. Eg ætlaði mér ekki að minnast einu orði á þessa aðdáanlegu stúlku við Fritz. Skelfing hafði hann verið gi-unnhygginn. Hann leit ekki einu sinni á hana, en eltist við þá fyrstu og beztu, sem hann kynntist af hendingu í strætisvagni. „Eg heiti Irma. Eg hefði ekk- ert á móti því að við færum í bíó“. Skyndilega vaknaði kímni- gáfa mín. Mig langað'i til þess að sýna vini mínum það svart á hvítu, nú þegar, hvílíkri gæfu og dásemd hann hafði kastað frá sér. „Eigum við' eklci að koma í Grand Bíó?“ spurði ég. En Irma hló. „Nei, ekki þang- að. Það bíður nefnilega uppá- þrengjandi maður eftir mér fyr- ir framan Grand Bíó. Það er maður, sem ávarpaði mig í strætisvagni áðan. Eg losnaði ekki við hann nema ég lofaði honum að hitta hann þar núna á eftir“. EN'DIR 28 HEIMILISRITIÐ
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.