Heimilisritið - 01.07.1951, Blaðsíða 16

séu dálítið tregar til“, sagði
Charlie hikstandi. „Eg kann vel
við stúlkur með skapfestu. En
þetta er nú alveg hlægilegt“.
„Eg vil giftast“, svaraði
Hazel, „og þess vegna. hef ég
ekki hugsað mér að daðra mikið
áður. Það er bara lieilbrigð
skynsemi“.
j.Góða nótt“, muldraði Char-
lie.
EN það leið ekki á löngu, þar
til þau fóru aftur út saman —
hún kom með margar góðar til-
lögur viðvíkjandi handritinu,
leiðrétti allar málfræðivillur og
útvegaði honum auk þess
skrautlegan leslampa úr áhalda-
deildinni. Hún talaði heldur ekki
mikið í þetta sinn, og Charlie
fylgdi henni aftur heim.
„Mér er farið að þykja mjög
vænt um yður“, sagði hún, þeg-
ar hún skildi við hann, jafn sak-
laus og fyrr. „Látum þar við
sitja“.
Aður en hann vissi af, heim-
sótti hann móður Hazels.
Gamla konan fékk undir eins
andúð' á honum. Ibúð þeirra var
miklu betri en sú, sem honum
hafði tekizt að fá eftir heimkom-
una. Charlie fór að hugsa: Hazel
fáraðist aldrei um, þótt hann
yrði fullur. Henni þóttu skoð-
anir hans afar mikils virði. Hún
drakk aldrei sjálf og þréytti
14
hann aldrei með löngum eintöl-
um urn sínar eigin sorgir eða
gleði. Hún var auðsjáanlega
ekki ein af þeim, sem grufla yfir
hlutunum. Hún vann fyrir góðu
kaupi og ætlaðist eklvi til, að'
hann gæfi henni gjafir. Hún átti
ekki aðra vini og var ekki um
of ástríðufull.
Sjálfum sér og litlu leikkon-
unni til undrunar, lét hann hana
sigla sinn sjó. Hann fór að koma
með Hazel til vina sinna. Hún
notaði ekki gleraugu þá. Hún
brosti og kinlcaði kolli og hegð-
aði sér óaðfinnanlega. Ollum
geðjaðist vel að henni. Charlie
gleymdi að drekka meira en
góðú hófi gegndi, og það var
þakkað Hazel. Einkum voru
Barry Gray og Georg Haks á-
nægðir með hana.
Kvöld eitt lenti Charlie í rifr-
ildi við móður Hazels, sem í af-
brýði kallaði hann drykkjuróna
og landevðu og sagði, að dóttir
sín væri ekki með öllum rnjalla,
úr því hún vildi nokkuð hafa
saman við hann að sælda. Það'
var ekki auðvelt fyrir Hazel að
taka málstað annars hvors að-
ilans, og Charlie fór heim og
fannst liann mjög svo einmana
og óhamingjusamur. Litla og
leiðinlega íbúðin hans kom hon-
um í ennþá dapurlegra skap.
Honum haf ði verið gefinn
kassi af ágætu, írsku viský, og
HEIMILISRITIÐ