Heimilisritið - 01.06.1952, Qupperneq 32

hann í gærkvöldi, vegna þess
að ég fann ekki minn. Þegar ég
kom upp á fyrstu hæð, rakst
ég á frú Mayton, ag hún bað
mig að hjálpa sér að lagfæra
gluggatjöldin fyrir stigagluggan-
um. Ég gerði það, og við urðum
svo samferða hingað inn í stof-
una aftur. ... Þið getið víst öll
vottað, að við komum saman
hingað aftur.“
„Það er alveg rétt,“ sagði frú
Mayton og kinkaði kolli. „Og
þegar ég fór út úr stofunni, þá
var það til þess að lagfæra
gluggatjöldin."
Penbury leit hvasst á Monty:
„En hvað um útidyralykilinn?“
spurði hann.
„Hann ... u — o—hu ... ég
'gleymdi honum, þegar ég fór að
fást við gluggatjöldin. Ég skil-
aði honum ekki. Ég'er með hann
hérna í vasanum."
„Þér fóruð ekki inn í herbergi
Wains?“
„Nei, guði sé lof ...“
PENBURY yppti enn öxlum.
Honum líkaði sýnilega ekki
skýringin. Hann leit á ungfrú
Wicks. Hún hélt áfram að
prjóna, en spurði: „Er nú komið
að mér?“
„Já, ef yður er það ekki á móti
skapi.“
„Ég fór út úr stofunni -til að
sækja aðra prjóna — stálprjón-
ana, sem ég er með núna. Þið
vitið öll, að herbergið mitt er
líka á annarri hæð. Þegar ég var
að leggja af stað niður aftur,
heyrði ég að Wain hóstaði.“
„Þér heyrðuð hann hósta!“
greip Penbury fram 1 fyrir
henni. „Hvað var klukkan þá?""
„Ég hugsa hún hafi verið tæp-
lega 21. Hóstinn í Wain er leið-
inlegur. Hann fer í taugarnar á
manni, það vitið þið öll. Eða nú
á ég víst að segja, hann fór í
taugarnar á manni. Hann gelti
bæði nótt og dag og vildi ekki
leita læknis. Ég varð stundum
aveg óð að hlusta á hann.“
Hún þagnaði. Fólkið stóð á
öndinni. „Haldið þér áfram!“
sagði Penbury stuttaralega.
„Þetta kemur allt,“ sagði ung-
frú Wicks brosandi. „Dyrnar að
herbergi yðar voru opnar, Pen-
bury, og ég fór þangað inn, því
að ég ætlaði að spyrja yður,
hvort við gætum ekki með ein-
hverjum ráðum neytt Wain til
að leita læknis við hóstanum.
En þér voruð ekki heima. Þér
eruð nýbúinn að segja okkurr
hvar þér voruð ... Allt í einu
heyrði ég að Wain fékk nýttr
ákaft hóstakast í herberginu
hinum megin við ganginn. Þið
kannizt öll við þetta ógeðslega
hljóð, þegar hann gat ekki hóst-
30
HEIMILISRITU>