Heimilisritið - 01.06.1952, Síða 38

um, jafnskjótt og hann kæmi inn
úr dyrunum, og segja:
„Góðan daginn, elsku Steve!
I>ú hefur víst ekki neinar áhyggj-
ur við að stríða?“
Hún lagði frá sér skriffærin
■og sagði í uppgjafartón:
„Segðu mér þá í herrans nafni
— hefur þú einhverjar sérstakar
áhyggjur?“
Hann stakk upp í sig þumal-
fingri og tottaði hann. Hann
starði sljólega inn í eldinn og
reyndi að hugsa upp einhver
vandamál. En því miður hafði
allt gengið óvenjulega vel í skrif-
stofunni upp á síðkastið.
„Ég hef alltaf einhver vanda-
mál við að stríða“, sagði hann
að lokum. „Og ég verð' að finna
samúð leggja á móti mér til að
minnast á þau“.
Hún andvarpaði aftur. I fjóra
mánuði höfðu þau verið gift, og
þau höfðu aldrei þráttað fyrr.
Hún hafði álitið, að þau væru
eins hamingjusöm, og frekast
varð á kosið. Það' gat varla ver-
ið, að Steve leiddist svona á-
nægjulegt líf. Það var rétt eins
og hann gerði sér far um að
koma af stað rifrildi. En það
þurfti tvo til að deila. Það var
huggun. Hún sneri sér frá hon-
um aftur og tók á ný til við
bréfið.
Steve andvarpaði einnig, stóð'
upp úr þægilegum hæginda-
stólnum og skrúfaði frá útvarp-
inu. En þessi tegund tónlistar
var honum ekki að skapi. Svo
andvarpaði hann aftur og lét
fallast í stólinn svo brast í fjöðr-
unum.
„Karlmenn eru svo einkenni-
lega eirðarlausir“, skrifaði
María.
„Þú skrifar bréf sýknt og hei-
Iagt“, rumdi Steve. „Þú skrifað-
ir jafnvel bréf í brúðkaupsferð
okkar“.
„Eg skrifaði aðeins eitt“, sagði
María annars hugar. „Og það
var til mömmu, til að' biðja hana
að senda mér dálítið.-----------
Segðu mér, Steve, hvernig á að
skrifa: villtur?“
„Með einu 1“.
Það var undarlegt, að hún
skyldi svo oft þurfa að nota ein-
mitt þetta orð. Og svo mundi
hún aldrei, hvernig átti að stafa
það.
„Það lítur iit fynr“, skrifaði
María, „að honum sé á móti
skapi, að ég skrifi bréf“.
Hún hrukkaði ennið og gaut
augunum til Steve, sem virtist
búa yfir myrkum hugrenningum.
„Góði Steve“, sagði hún af-
sakandi. „Ég verð að svara þess-
um bréfum. Það er stór stafli".
„Gjarnan mín vegna“, sagði
hann kuldalega.
36
HEIMILISRITIÐ