Heimilisritið - 01.07.1956, Qupperneq 50

eitrið helzt í hári og beinum meðan
nokkuð er cftir af þeirn.
En þó að við vildum vita allt, sem
unnt er að vita um líf og dauða ann-
ars eins dásamlegs snillings og Mozarts,
þá má segja, að það skipti litlu máli nú,
hvermg dauða hans bar að. Valdsmenn
þeirra tíma, bæði konungar, keisarar og
biskupar, sem nú eru gleymdir af öll-
tim, sýndu honum lítilsvirðingu og
guldu honum rninna en rakara sínunr
fyrir tónsmíðarnar, hirtu ekkert þótt
hann sylti og settu hann við borð með
þjónaliði sínu eins og hvert annað þý.
Og þeir voru ekki einir um það, að telja
líf Mozarts lítils virði. Þeir gátu ekki
skdið það, að hvert ár, sem slíkur mað-
ur lifir, er meira virði fynr mannkynið*
en margar tylftir af þeirra líkum, hversu
lengi sem þeir lifa. Ef Mozart hefir ver-
íð styttur aldur hafa þeir, sem að því
stóðu sjálfsagt hvorki reynt að skilja
né getað skilið, að með því að stytta
slíkum manni aldur er verið að fremja
margfalt morð, Því að það er ekki að-
cins, að einn maður sé sviptur lífi,
heldur er heimurinn sviptur mörgum
listaverkum, sem enginn annar getur
skapað. Nú getur enginn vitað hve mörg
listaverk voru að mótast í hmum dá-
samlega frjósama heila Mozarts síðustu
vikurnar sem hann lifði og hve músik-
heimurinn hefði verið miklu auðugri,
ef hann hefði lifað lengur *

Aðeins undirbún ingsráðstöfun
Það var ófriður í kínahverfinu í San Francisro, mannfall á báðar
• hliðar.
Morgun einn kom lítill, mcinleysislegur austurlandamaður inn í
skrifstofu þckkts gæpamannalögfræðings í borginni. Hann sneri sér
beint að málinu:
„Hve mikíð takið þér fyrir að fá Kínverja sýknaðan fyrir að
drepa annan Kínverja?"
„Tíu þúsund dollara," sagði lögfræðingurinn tafarlaust.
Hvc mikið fyrirfram?"
„Fimrn þúsund — hin fimm þúsundin, þegar ég kem fyrir
réttinn."
Gesturinn taldi fimm þvisund dollara fram á borðið og bjóst til
að fara.
„Hæ, komið — hvert eruð þér að fara?“ hrópaði lögfræðingurinn.
„Ég fara drepa hann,“ sagði sá guli. „Kem aftur rétt strax.“
.48
HEIMILISRITIÐ