Heimilisritið - 01.07.1956, Blaðsíða 30

sem var þama inni? Eða hann
stóð innan einhverra dyranna og
bjargaði mannslífi.
Það glumdi í tréskóm á bónuð-
um gólfunum. Mörgum tréskóm.
Bergmálið magnaði dyninn.
Hann barst gegnum langan
ganginn eins og bergmál úr öll-
um áttum. Óteljandi ... Alice bar
liendina upp að enninu. Dynur
í tréskóm. Bergmál af tréskóm.
Nei, það mátti ekki líða yfir hana.
Ef hún gæfi eftir, mundi hún ekki
getað haldið óttanum lengur í
skefjum . .. Dynurinn í tréskón-
um breyttist aftur í dyn í tréskóm.
Lítil stúlka kom inn með blóm-
vönd í hendinni. Hún spurði eftir
einkaritara dr. Sparrings. Unga
stúlkan í hvíta kyrtlinum kom út
á ganginn. Litla stúlkan rétti
henni blóm. Þau voru til dr. Spar-
rings frá mömmu. Alice gat sér
til um söguna, sem lá að baki
þessa blómvandar, og vonin
byrjaði að vaxa, vonin veika,
sem hafði barizt þrautseigri bar-
áttu við nístandi óttann þessa
hræðilegu daga, sem hún hafði
beðið.
Sjúklingarnir voru skornir upp
innan þessara dyra. Þeir komu út
aftur. Þeim batnaði. Þeir yfirgáfu
sjúkrahúsið. Og sendu svo litlu
stúlkurnar sínar með blóm til
læknisins ...
Dymar voru opnaðar og rúmi
drengsins, sem staðið hafði fyrir
utan þær, var ýtt inn. Nokkrar
mínútur liðu. Klukkan var 12,35.
Drengurinn lá í rúminu. Hann
var meðvitundarlaus og umlaði
veiklulega. Hcmn lifði. Auðvitað
lifði hann. Læknarnir þana inni
bak við hvítu dyrnar myndu
vissulega sjá um, að .. .
,,Gjörið þér svo vel." Einka-
ritari dr. Sparrings gekk á undan
henni inn ganginn.
Hún gat ekki horft framan í
lækninn. Hún skildi heldur ekki
það, sem hann sagði við hcma.
Hún stóð þama og fitlaði við
hnappana á blússunni sinni og
skildi ekki hvernig hún hafði þó
haft rænu á að fara í pils og
blússu í staðinn fyrir kjól. Henni
hefði verið það öldungsins
ómögulegt að klæða sig úr kjól.
Hendur hennar skulfu. Hún leit
á hendur læknisins á brjósti sínu.
Hann hafði sterka fingur, leit-
andi, örugga fingur.
Svo voru hendur hennar aftur
farnar að fitla við blússuna.
Hnapparnir voru altof stórir fyrir
litlu hnappagötin .. .
Einkaritari dr. Sparrings stóð
upp og byrjaði að hraðrita. Þetta
hlaut að verða erfitt. Það var
erfitt að þurfa aðeins að standa
upp og troða blússu niður í pils
... „meinlaust æxli á stærð \nð
kirsuber."
28
HEIMILISRITIÐ