Nýjar kvöldvökur - 01.01.1921, Blaðsíða 32

28
NÝJAR KVÖLDVÖKUR.

höfðu ekki tekið eftir honum, eu Edith hjelt
áfram sögu sinni og hin hlýddi á.
Myrkrið færðist óðum yfir. Loks hreýfði
Richanl sig og stundi svo þungan, að Edith
sneri sjer við og leit þangað. Hann gekk nu
inn í herbergið.
»Góðan daginn, Richard,« mælti Edith og
rjetti honum hönd sína. »Ertu strax kominn
heim?«
»Sjerstakt tilefni kom mjer til að fara fjór-
um stundum fyr úr litgerðarverksmiðjunni en
vanalega,* mælti Richard og greip hönd Ed-
ithar. »Jeg varð að tala við þig^áður en jeg
hitti pabba.« •/
Richard færði stól að arninum og settist.
»Hefir nokkuð komið fyrir?<-• spurði Edith.
Richard laut niður aá. Sylvíu og kysti litlu
systur sína, setn klappaði bróður sínum og
kysti hann.
»Nokkuð, sem jeg vona að verði rnjer hag-
kvæmt, hefir komið fyrir,« svaraði Richard og
setti systur sína á knje sjer. »Herra B., sem
jeg vinn hjá, hefir fengið brjef frá sænska ræð-
ismanninum í Riga þess efnis, að hann ráði
sjer 3 dugandi og lærða litara og sendi þá
strax til Riga, og fá þeir stöðu við litargerð
með afbragðs launum.
. »Og hvað meir?« spurði Edith.
»Herrá B. hefir spurt mig, hvort jeg viiji
taka tiIboðinu.«
»Og þú hefir strarað?*
»Auðvitað jái.«
Richard setti systur sína niður á gólfið,
stökk upp og hrópaði:
»Skilurðu ekki Edith, hvaða tilfinningar bær-
ast í brjósti mjer, er jeg ioks sje fram á, að
geta slitið þessa lamandi fjötra; nú mun jeg
verða sjálfum mjer ráðandi, og er sama hvert
á land jeg fer, ef jeg að eins verð frjáls
maður.c
Hann greip um báðar hendur Edithar og
bælti við:
»Jeg hljóp frá vinnu minni til þess að flýta
mjer heim og finna þig. leg var svo ham-
ingjusamur, og þaut upp stigann til þess að
grátbæna þig að tala 'máli' mínu við pabba.«
»En, Richard, ertu viss um, að þetta verði
þjer tit hamingju, að þú eigi sakir æsku þinn-
ar og reynsluskorts steypir þjer í hættur og
torfærur. Hugsaðu þjer hvað það er, að ferð-
ast á þessum tíma árs.«
»Edith!« hrópaði Richard og fleygði sjer á
kné, »talaðu ekki um mótlæti og hættur. Ef
þær mæta mjer, mun jeg berjast móti þeim,
en jeg vil að eins komast úr þessum kvalastað.
Forsjónin hefir sent mjer þetta úrræði til þess
að komast út í heiminn og reyna krafta mína.
Rú ert sú eina, sem vald hefir á föður mín-
um. Neyttu þessa valds til þess að útvega
mjer fararleyfi. Þótt hann veiti eigi samþykki
sitt,. þá fer jeg samt.«
»Richard, við skulum tala hógværlega um
mplið,« sagði Edith.
»Ekki fyr en þú hefir lofað aðstoð þinni.«
»Jeg skal gera það, ef þú heldur ákvörðun
þinni eftir að jeg hefi lokið máli mínu.«
Richard bar hönd Edithar að vörum sjer og
settist síðan við hjið hennar.
Edith sýndi honum fram á, hve miklar tor-
færur og andstreymi mundi verða á leið hans,
ef hanu stigi þetta spor; hún reyndi með öllu
móti að fá hann til að hætta við ferðina.
Húu bauð að styrkja hann síðar til utanfarar
til frekara náms í iðngrein sinni.
Richard hlýddi ‘ þögull á hana, en er hún
hafði lokið máli sínu, hóf hann drembilega upp
höfuð sitt og mælti:
»Nei, Edith. Fyrst faðir minn hefir gert
mig að handiðnamanni, þá vil jeg brjóta mjer
braut af eigin ramleik. Jeg get ekki og vil
ekki þiggja hjálp af neinum. Nú eða aldrei
verð jeg að hrista af mjer ófrelsisfjötrana.
Komist jeg hjeðan, kem jeg ekki aftur fyr en
jeg er orðinn efnaður og sjálfstæður maður.
Rú munt nú tala máli mínu við pabba og svo
látum við útrætt um þetta. Á morgun um
þetta leyti verður hr. B. að fá svar mitt og
að fimm dögum liðnum verð jeg farinn úr
Stokknólmi.c