Læknablaðið - 01.09.1964, Page 76

144
LÆKNABLAÐIÐ
á þessu stigi. Víðast hvar er það
orðin sjálfsögð regla við fæð-
ingar að gefa hríðaukandi lyf
í æð móðurinnar, um leið og
freniri öxlin fæðist. Gefnar eru
tvær til fimni einingar af synto-
cinon eða pitocin, en í þessu
skyni má einnig gefa secale-lyf-
in. Af þeim er um að ræða ergo-
metrin eða metliergin, og er
methergin um helmingi sterk-
ara, og helzt krampasamdráttur
legsins þess vegna lengur, ef það
er notað.
Við venjulegar fæðingar cr
sennilega ekki mikið atriði,
hvert þessara lyfja er notað, en
hafi fæðingin verið langdregin
og hríðir linar og sérstaklega
hafi verið nauðsynlegt að binda
enda á fæðinguna með aðgerð,
er mikið atriði, að legið linist
ekki aftur upp og konan fái
eftirhlæðingu. Hægt er að end-
urtaka methergingjöf og þá í
vöðvann, en stundum er þrálátt
samdráttarleysi i leginu, og er þá
gjarnan gefin syntocinonljlanda
með 10 einingum í hálfan litra
af 5% glucosu inn í æð og hún
látin renna mun fljótar vegna
þess, að nú er legið tómt og
aðcins um að ræða að fá sem
fyrst samdrætti og áframhald-
andi og þannig að taka fyrir,
að hlæði eftir fæðingu fvlgj-
unnar.
Notkun hríðalyfja, á meðan
barnið er að fæðast, getur verið
varhugaverð. Eru þessi lyf þá
gefin, þegar fremri öxlin er
komin fram undan nárabeina-
mótum. Kemur þar tvennt til
greina: annað að harnið sé ofsa-
stórt og þess vegna standi á,
að axlirnar fæðist, og getur það
valdið legbresti, en hitt er, að
samdrátturinn geti komið það
seint í legið, að fylgjan fæðist
ekki nógu fljótt og samdráttar-
liringur verði í leginu og haldi
þannig eftir fylgjunni, svo að
klukkutímum skipti. Ef þessu
fylgir ekki nein ])læðing, og svo
er venjulega ekki, þegar góður
samdráttur helzt í leginu, er
ekkert að óttast, og sjálfsagt er
að híða, þangað til verkun sam-
dráttarlyfsins er liðin lijá, og
getur það tekið tvo lil fjóra
klukkutíma. Sé aftur á móti
blæðing, verður að sækja fvlgj-
una, og er þá stundum erfitt að
koma hendinni upp í legið vegna
krampasamdráttar.
Vegna þess að „dropagjöf“ i
æð er töluvert umfangsmikil að-
gerð, þegar alltaf þarf að fylgj-
ast nákvæmlega með dropa-
fjöldanum á mínútu og konan
verður að liggja í rúminu, hafa
verið notaðar aðrar aðferðir,
eins og þegar hefur verið getið,
hæði með því að dæla í vöðva
og eins með því að stinga lyfinu
í grisju upp í nefið.
Nú hafa lyfjaframleiðendur
farið að húa til töflur með
pitocin, sem síðan er hægt að
láta renna í munninum, og þann-
ig smám saman að ná árangri.
Þetta hefur verið nefnt „trans-
$