Læknablaðið - 01.12.1965, Blaðsíða 62

84
LÆKNABLAÐIÐ
eyðist, skemmist sinabreiðan
fljótlega handarbaksmegin á
liðnum, svo að ógerlegt er úr
að bæta. Ber því að gera syno-
viectomiu fljótt á þessum lið-
um, eigi árangurs að vænta.
Aðgerðir á síðari stigum
liðagiktar.
Liðagiktin er ekki einungis
sjúkdómur í liðum. Hún herj-
ar einnig á sinaslíður og sinar.
Þar eð sinar eru miklu sterk-
ari en liðbrjósk, verða skemmd-
irnar ekki eins hraðar þar.
Smám saman eyðast sinarnar
samt og geta slitnað. Oftast
slitnar sinin á extensor pollicis
longus, þar sem hún fer á ská
yfir úlnliðinn. Afleiðingin verð-
ur krepptur þumalfingur.
Langvinn bólga í sinaslíðrum
beygivöðva leiðir til tendova-
ginitis slenosans eða „trigger
finger“. Enn fremur getur sinin
á flexor sublimis slitnað, þar
sem hún klofnar, áður en liún
festist lófamegin á miðkjúku.
Afleiðing þess verður svanaháls-
aflögun vegna röskunar á jafn-
vægi á milli rétti- og beygi-
vöðva.
Þegar canalis carpi fyllist af
rlieumatoid-vef (pannus), koma
fram þrýstingseinkenni frá N.
medianus með handardofa,
verkjum og síðar rýrnun á M.
interossei.
Með þvi að kljúfa upp canalis
carpi og hreinsa burtu pannus,
losnar sjúklingurinn við óþæg-
indin, sem þrýstingurinn á N.
medianus veldur.
Með því að kljúfa upp efstu
hluta sinaskeiða í lófanum má
losa sjúklinginn við óþægind-
in, sem „trigger finger“ veldur.
Sinina fx-á extensor indicis
proprius nxá fæi'a til og skeyta
við slitna sin ext. pollicis lon-
gus, svo að sjúklingurinn getur
aflur rétt í fremri lið þumals.
Mr. D. Savill í Edinborg er
reyndar hættur þessum tilflutn-
ingi sina sem fyrstu aðgei'ð. I
stað þess lætur hann nægja að
hreinsa burtu rheumatoid-vef-
inn (pannus) kringum leifarn-
ar af því, sem áður var sinin
á extensor pollicis longus og
æfir síðan með æfingarspelk-
um. í þremur tilfellum af fjór-
um fær hann fullan hreyfimátt
á nokkrum mánuðum. í þeim
tilfellum, sem sinin nær sér
ekki, gerir hann þá sinatilflutn-
ing. Er furða, hversu siniix nær
sér á ný, þótt ekki séu eftir
nema mjóir og að því er virð-
ist gjörsamlega ónýtir þræðir af
sininni. Ég sá hann beita þess-
ari aðfei'ð á síðastliðnum veti’i
og fannstþettafurðumikil Ixjart-
sýni. Einn þessara sjúklinga sá
ég þi-emur mánuðum síðar og
gat sá sjúklingur þá rétt full-
komlega í frenxsta lið þumals.
Er þetta Ijóst dæmi þess, hversu
skaðlegt sinuixx er nábýlið við
þennan rheumatoidvef.