Læknablaðið - 01.08.1973, Qupperneq 8

134
LÆKNABLAÐIÐ
0;
■C'
R*
R2/
C.
¥
■ N-
K0
C
II
0
c
NH
H
i
/0 0
r:
-c
'C.

RL
R2/
C.
'C'
i
0’
3T
R
I
'N
Cx
l
0'
nT
C-
N
‘C'
r' !
R^C-
R^
c^°
N
■N>
'C
/0

C
i
0'
m
Fig. 1.
The three forms of barbituric acid according to the degree of ionization.
I. Unionized barbituric acid at low pH (ca. 2).
II. First ionized form (laktam) in boratc buffer (pH ca. 10).
III. Second ionized form (laktim) in strong basic solution (NaOH; pH ca.13).
II’ Derivation at the nitrogen atom in the first position blocks development of the
second ionized form (II).
greina annan ljósfallsferil en við pH 10.
Breytingar þessar á ljósfallsferlum má
rekja til þess, að barbítúrsýrusambönd
geta komið fyrir í þrenns konar formi.
1) ójónað form í súrri lausn (pH ca. 2);
2) fyrra jónað form (laktam) í bóratlausn
(pH ca. 10) og 3) síðara jónað form
(laktím) í basískri lausn (pH ca. 13). Eru
þessi 3 form sýnd á mynd 1. Gefur auga
leið, að enbarbítúrsýrur (t. d. enhexýmal)
geta ekki komið fyrir á laktímformi. Bar-
bítúrsýran sjálf (óskeytt) hefur enn frem-
ur frábrugðna Ijósferla við fyrrgreind
sýrustig og er þannig aðgreinanleg frá af-
brigðum sínum.25
Sýndir eru á mynd 2 ljósfallsferlar
mebúmals í vatnslausn (20 míkróg/ml) í
útfjólubláu ljósi við mismunandi sýrustig.
Við pH 10 er Ijósfallshámark við 239 nm,
en við pH 13 er ljósfallshámark við 255
nm og greinilegt Ijósfallslágmark við 234
nm. Ferlarnir skerast á bilinu 227-230 nm
og 247-250 nm. Ljósfallsferlar með fyrr-
greindu hámarks- og lágmarksljósfalli
ásamt greindum skurðarpunktum eru við
þessar tilraunaaðstæður taldir sérkennandi
fyrir barbítúrsýrusambönd (önnur en
enbarbítúrsýrusambönd). Hins vegar eru
ferlar hinna ýmsu barbítúrsýrusambanda
svo líkir hverjir öðrum, að þau verða ekki