Læknablaðið - 01.08.1973, Síða 12

138
LÆKNABLAÐIÐ
þeirra haíði verið í lyfjavímu í nokkra
mánuði (í blóði var einnig ca. 45 míkróg/
ml af mepróbamati) og annar haíði áður
reynt að ráða sér bana með lyfjum. Um
hinn þriðja þeirra bentu allar líkur til þess,
að hann heíði tekið 13 (1,3 g) mebúmal-
töflur skömmu fyrir andlátið. Fimmti var
talinn hafa verið drykkjumaður og grun-
ur lék á, að hann hefði tekið allt að 30
mebúmaltöflur (3,0 g) skömmu fyrir and-
látið. í þvagi hans var nokkurt magn
alkóhóls (0,90%0). Sjötti einstaklingur í
þessum hópi var talinn hafa verið þung-
lyndur og kvíðinn. Hann fannst látinn á
víðavangi. í blóði þess sjöunda fannst
díemal auk allýprópýmals og hjá þeim
áttunda fundust einkenni um langvinna
berkjubólgu og hjartabilun. Við krufningu
fundust einkenni um berkjubólgu hjá fjór-
um öðrum í þessum hópi. Alkóhól var hins
vegar með einni undantekningu ekki í um-
talsverðu magni í blóði eða þvagi hjá ein-
staklingum í þessum hópi.
Hqpur IV:
Meira en 15 míkróg/ml til og með 20
míkróg/ml (mebúmal 3; pentýmal 2).
Einn hafði verið geðsjúklingur um margra
ára skeið og fannst drukknaður í sjó. Ann-
ar fannst látinn í hótelherbergi og var
ástæða til þess að ætla, að hann gæti hafa
tekið allt að 40 mebúmaltöflur (4,0 g).
Alkóhól var ekki í mælanlegu magni í
blóði eða þvagi. Þriðji hafði verið drykk-
felldur og verið ölvaður síðustu dagana
fyrir andlátið. Góðar heimildir eru fyrir
því, að hann hafi tekið allt að 21 töflu af
mebúmali (2,1 g) stuttu fyrir andlátið.
Magn alkóhóls í blóði var 1,43%0. Við
krufningu fundust einkenni um berkju-
lungnabólgu. Hjá þeim fjórða fundust enn
fremur einkenni um allútbreidda berkju-
lungnabólgu. í blóði þess fimmta var
díazepam (ca. 0,2 míkróg/ml) og klór-
díazepoxíð (1-2 míkróg/ml), en alkóhól var
ekki í mælanlegu magni í blóði eða þvagi.
Hópur V:
Meira en 20 míkróg/ml til og með 30
míkróg/ml (mebúmal 4). Einn hafði tekið
barbítúrsýrusambönd, einkum mebúmal, í
stórum skömmtum í mörg ár, oft 10-12
töflur í senn. Hann var talinn hafa tekið
stóran skammt af mebúmali skömmu fyrir
andlátið. Magn alkóhóls í blóði var 0,78%o.
Annar hafði ölvaður tekið, eftir því sem
bezt verður vitað, 30 mebúmaltöflur (3,0 g)
skömmu fyrir andlátið. Magn alkóhóls í
blóði var 0,75%o og í þvagi 1,37%0. Við
krufningu fundust merki um gamla berkla-
ígerð og lungnabjúgur. Þriðji hafði einnig
ölvaður tekið mikið magn mebúmals. Magn
alkóhóls í blóði var l,30%o. Um þann fjórða
vantar flestar upplýsingar.
Hópur VI:
Meira en 30 míkróg/ml til og með 40
míkróg/ml (allýprópýmal 1; mebúmal 3;
pentýmal 1). Einn hafði að líkindum tek-
ið 30 pentýmaltöflur (3,0 g) skömmu fyr-
ir andlátið. Annar hafði verið veikur í
mörg ár og tekið ýmis róandi lyf og svefn-
lyf (við krufningu fundust einkenni um
langvarandi nýrnabólgu og magasár).
Þriðji hafði verið til meðferðar hjá geð-
sjúkdómalækni og fengið róandi lyf og
svefnlyf (við krufningu fundust einkenni
um lungnabólgu). Alkóhól var ekki í um-
talsverðu magni í blóði eða þvagi þessara
einstaklinga. Um þann fjórða og fimmta
eru litlar upplýsingar. Nokkurt magn
alkóhóls (0,93%o) var í blóði annars, en
ekkert kom í ljós við krufningu, er skýrt
gæti andlát þeirra.
H ó p u r VII:
Meira en 40 míkróg/ml til og með 50
míkróg/ml. (allýprópýmal 3). Einn hafði
þjáðst af Parkinsonssjúkdómi og við
krufningu sáust merki um þann sjúkdóm
og um nýrnasjúkdóm. Magn alkóhóls í
blóði var 0,56%o. Annar hafði verið heilsu-
veill og drykkfelldur og við krufningu
sáust einkenni um magasár og lungna-
bjúgur. Magn alkóhóls í blóði var 0,33%o.
Þriðji hafði verið lagður í spítala vegna
eitrunar af völdum allýprópýmals og lézt
2-3 sólarhringum síðar.
Svo sem fyrr segir, voru enn frernur í
safninu fjórir einstaklingar, er tekið höfðu
fenemal eða díemal. Var um fenemal að
ræða í 3 tilvikum, en um díemal í einu
tilviki. Einn þeirra hafði verið ölvaður og
settur í fangageymslu og lézt þar. Við