Læknablaðið

Árgangur

Læknablaðið - 01.04.1975, Síða 21

Læknablaðið - 01.04.1975, Síða 21
LÆKNABLAÐIÐ 9 ákvarðað æxli í annarri hvorri nýrnahett- unni-10 Mörg æxlanna, sem þessum kvilla valda, eru þó það smávaxin, allt nið- ur í 4 mm,12 að þau dyljast hinum tæknilega fullkomnustu rannsóknum. Til- raun til retrograd adrenal phlebografiu var gerð og tókst að sýna fram á „eðlilegt æðakerfi" í hægri nýrnahettu, en kerfi þeirrar vinstri sást illa. Sökum þess meiri- hluta æxla (85%), sem finnast í vi. nýrna- hettu, þótti rannsóknin benda til, að æxli þessa sjúklings hlyti að vera í vi.nýrna- hettunni. Jafnframt myndatökunni var tekið blóðsýni úr vena cava caudalis. Ofannefnd rannsókn fór fram á lyfja- deild Landsspítalans 7.5 til 26.5 ’73. Sj. útskrifaðist á aldactone 75 mg x 4 og kom til göngudeildareftirlits 30.5 og 7.6. Hann svaraði lyfjagjöf nokkuð vel og betur eftir aukningu í 100 mg x 4, svo síðari eftirlits- daginn var serum kalium orðið 3,5 mEq/1 og blóðþrýstingur hafði lækkað í 150/100. Þann 7.6 ’73 bárust svör við aldosteron og renin prófunum. Aldosteron í 24 klst. þvagi reyndist 39 mcg (2—16). M. t. t. þess við hve aldo- stéronframleiðsluhamlandi aðstæður sýni- takan fór fram verður niðurstaðan ennþá marktækari. PRV (plasmareninvirkni) úr blóðsýni, sem tekin var áður en mataræði sjúklings var breytt, reyndist vera nær ómælanleg eða 0,6 ng/ml/klt. bæði sem hvíldarrenin (normalgildi 0,7—12,7 ng/ml/klt) og göngurenin (normalgildi: 3,5—38 ng/ml/ klt.). Svör bárust og um renin innihald blóðsýnis frá vena cava. Það reyndist inni- halda 0,0 ng/ml/klt. Nú var sjúkdómsgreiningin endanlega krossbundin. Löngu áður hafði verið ráðg- ast við Ólaf Örn Arnarson og hann sam- mælzt okkur um aðgerð, þegar hér var komið sögu. AÐGERÐ: Sjúklingur var lagður inn á Landakots- spítala þ. 20. júní 1973 til aðgerðar. Áður en slík aðgerð er gerð, er nauðsyn- legt að hafa nokkur atriði í huga: 1) 85% æxlanna eru í vinstri nýrna- hettu. Phlebografia á venae suprarenalis hjálpar oft, en getur stundum verið vill- andi. í þessu tilviki var niðurstaðan óljós. 2) Æxlin eru sjaldan beggja megin, að- eins í 5 til 6% tilfella. 3) Æxlin geta verið mjög lítil, stundum aðeins 3—4 mm í þvermál, og getur þá verið mjög erfitt að finna þau. Ef svo fer, eftir að báðar nýrnahettur hafa verið skoðaðar, er sú vinstri tekin og sneidd niður. Ef ekkert finnst þar, er helmingur þeirrar hægri tekin, og eru þá likurnar orðnar nálægt 95% að æxli finnist. 4) Hyperplasia getur einnig valdið sjúk- dómnum. Þá er tekinn meiri hluti nýrna- hettuvefs, en eitthvað skilið eftir. Árangur aðgerða í þessu tilviki er lélegur. 5) Fara verður mjög varlega við að skoða nýrnahetturnar. Minnsta óvarkárni getur valdið blæðingum inn í vefinn og þá er útilokað að finna, hvort þar geti leynzt æxli. Mjög mikilsvert er að sjálfsögðu að skilja eftir eins mikinn starfhæfan nýrna- hettuvef og hægt er. Um tvær leiðir er að velja, til þess að komast að nýrnahettum. Flestir fara um kviðarhol og gera þverskurð undir báða rifjaboga. Þessi leið er oftast valin, þegar óljóst er, hvorum megin æxlið er. Einnig er hægt að fara aftan frá. Er þá XI. rif fjar- lægt. Ef slíkúr skurður er gerður beggja megin, er það mjög óþægilegt fyrir sjúkl- inginn eftir á. Aðgerðartími getur 'hins vegar verið styttri, þar sem tveir skurð- læknar geta unnið samtímis. Ef phlebo- grafia hefur tekizt vel, og æxlið sést greini- lega, er oft látið nægja að fara aðeins inn öðrum megin. Þann 22. júní var aðgerðin framkvæmd, og farið inn að framanverðu. Byx’jað var á að athuga vinstri nýrnahettu. Var hún los- uð frá umhverfi sínu að miklu leyti, en ekkert æxli fannst þar. Þá var farið hægra megin og eftir stutta leit fannst þar æxli, sem reyndist vera 2—3 cm í þvermál. Mjög lítill nýrna'hettuvefur var að öðru leyti, og var því öll hettan tekin. Gekk það slysa- laust og aðgerðinni var lokið á rúmum 3 klukkutímum. Gangur eftir aðgerð var tíð- indalaus. Blóðþrýstingur var að jafnaði 140/90. Serum K + , nokkrum dögum eftir aðgerð, var 4,2 mEq/1. Serum cortisol var einnig mælt fyrir brottför og reyndist eðli- legt. Þannig hefur vinstri nýrnahettu ekki orðið meint af. Sjúklingur var útskrifaður
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88

x

Læknablaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Læknablaðið
https://timarit.is/publication/986

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.